توضیحات

گزیده‌ اشعار سیف فرغانی

از مجموعه شاهکارهای ادبیات فارسی

سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی شاعری است اهل درد، بیدارگر، عارف، زاهد و دیندار، سخنوری که لب به مدح امیر و وزیری نگشوده، بلکه قلم را در خدمت عقیده و رسالتش به کار گرفته و آگاهانه و در نهایت تهور، از نابسامانی‌های زمانه‌اش انتقاد می‌کند. او از شاعران قرن هفتم و هشتم هجری است که به مرتبه بلند خود در شعر به سبب انقطاع از عالم و گوشه‌گیری از دونان و امتناع از مدح امرای ظالم و فاسد زمان در یکی از خانقاه‌های شهر کوچک «آقسرا» به گمنامی درگذشت. او از معاصران صعدی بوده و با وی نیز مکاتبه و مشاعری داشته است. در این کتاب بخشی از اشعار او به ترتیب قصاید، قطعات، رباعیات و غزلیات آورده شده است.