توضیحات
موراکامی در صفحات آغازین کتاب خود با زبانی ساده و دوستانه مخاطب را با شرایط ژاپن سال ۱۹۷۰ آشنا می‌کند. او که از زندگی ماشینی حاکم در جامعه ژاپن دل خوشی نداشت و درواقع منتقد آن است داستان کتاب خود را با زندگی نسل جوانی از ژاپن آغاز کرده است که دچار سردرگمی‌های بسیاری بسیارند. آن‌ها در قالب تعاریف مشخص و تعیین شده توسط فرهنگ ژاپن نمی‌گنجند.
کتاب تنها به تعریف ۱۸ روز از زندگی راوی جوان داستان می‌پردازد. موراکامی در این کتاب روایتگر تنهایی وسردرگرمی این جوان و تلاش‌ها و روابط مختلف او برای غلبه بر این احساسات است.
در اولین اثر موراکامی رد پای کمرنگی از سبک شاخص او را می بینیم. بی‌تجربگی او در اولین نوشته‌اش ممکن است مخاطب را دچار سردرگرمی کند چرا که بسیاری از مسائل بدون آنکه به آن پرداخته شود به فراموشی سپرده می‌شود و مخاطب در نهایت منظومه‌ای از کلمات را می‌خواند که همانند نسل جوان ژاپن سردرگم و بی‌هدف رها شده‌اند.
دیدگاهی دارید؟