شماره بازیابی: ۳۵۶۱
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭۱۰-۳۴۷۰۸‬‬
زبان اثر: عربی
عنوان و نام پدیدآور: حاشیه شرح الوقایه
کاتب: عبدالستار بن شیخ خیرالدین لاهوری.
تاریخ کتابت: ۱۱۱۵ق.
قطع: ‮خشتی. ‭۱۴/۵‬*‭۲۱‬سم. ‭۵۸۴‬ص.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: ۱آغاز موجود: لا یزول بتعدد الطرق کذا افاد الشیخ ابن الصلاح قال الاعمال بالنیات و الاعمال مخصوصه بافعال الجوارح علی ما فی شرح البخاری للمولی الکرمانی مخرج فعل القلب فلا یلزم… .
۲و الثانی ان یبقی قدر لو کان الاختلاط ابتداء منع الجواز… هذه اللفظ وقعت خاتمه الحواشی التی (افتاده) فی الهدایه لا یضاح ما فی شرح الوقایه روایه و درایه من البدایه… یتفضل علینا بالجواز عن عقابنا الی المثوبات الفاخره کتب هذه النسخه فی صحیفه الجواز و ارزقنا الجواز الی الحقیقه من المجاز.
۳و قد فرغ من کتابتها الفقیر الحقیر المحتاج الی رحمه الله الغفار عبدالستار بن شیخ خیرالدین اللاهوری… علیه افضل الصلوات والسلام و التحیه تمت.
تزئینات متن:عناوین به شنگرف.
تزئینات نسخه:صفحات مجدول به لاجورد و شنگرف و زرد نقایص در هامش جبران گردیده و حاشیه‌هایی نیز دارد.
نوع کاغذ:هندی شکننده نباتی رنگ.
تزئینات جلد:تیماج مشکی با ترنج و نیم ترنج و لچکی و دور منگنه عطف درباره (دو سمت جلد مغایر یکدیگر).
آغاز نسخه ناقص است.
و کتاب نیز به نام او «صدر الشریعه» لقب یافته است (مجلس، ش۱۹۳۷).
کتاب حاضر ظاهرا حاشیه‌ای است بر همین شرح اوراقی از آغاز آن افتاده و نام نویسنده آن به دست نیامد اما از مطالعه کتاب فهمیده می‌شود که از فقهاء قرن ۱۰ق یا اوایل ۱۱ق بخارا (و به احتمال قوی از خاندان مولف وقایه) بوده و از ابن حجر (ظاهرا عسقلانی شارح هدایه در فقه حنفی -۸۵۴) و میر سید شریف و شرح عصامی (ظاهرا شرح عصام‌الدین اسفراینی متوفی ۹۴۴ بر وقایه) نام می‌برد.
وی از ماخذ فراوان خاصه از کتاب‌های نادرالوجود فقه حنفی و شافعی (بدون ذکر واسطه در نقل) یاد می‌کند و نیز در مباحث لغوی، از فرهنگ‌نامه‌های کهن عربی به فارسی مانند تاج الاسامی و تهذیب. از جمله ماخذ او است:
ترغیب الصلوه، صلوه مسعودی، صلوه جلالی تیمور باشی، فوائد ظهیریه، خزانه الفتاوی (کتاب نادرالوجود طاهر بن احمد بخارایی حنفی ۵۴۲ق). الهادی للشادی، حقائق المنظومه، فرائض سراجیه، کتاب هادی القضاه تالیف شیخ جمال‌الدین محمد خرازی شاگرد صاحب هدایه، کتاب الخیل و لوالجی، مضمرات، غیاثیه و شرح صحیح بخاری از کرمانی.
مولف در نقل از مآخذ فقه حنفی فارسی مانند صلوه مسعودی و ترغیب الصلوه عین عبارات فارسی آنها را می‌آورد. از مشایخ بخارا (در برگ ۹۴ راست) و طبقات ملوک عجم (در برگ ۸۷- راست) یاد کرده و در تفسیر رافضه (گ ۲۲۴پ) گوید: «الرافضه جماعه الطاعنه فی الصحابه… و سموا بذلک لانهم رفضوا زید بن علی حین نهاهم عن الطعن».
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نسخ.
یادداشت عملیات: برگ‌ها از هم گسیخته و کنار تمامی آنها موش جویدگی دارد.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد ششم، صفحه ۴۶۹۸٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: وقایه در فقه حنفی از امام برهان الشریعه محمود بن عبیدالله (صدر الشریعه اول) محبوبی حنفی ( -۷۳۰ق) شروح بسیار دارد و یکی از شرح‌های آن از دخترزاده او عبدالله بن مسعود محبوبی حنفی ( -۷۴۵ق) و معروف به صدر الشریعه ثانی است.
تاریخ: ۲۰۱۴۰۱۱۲
محل و شماره بازیابی: ۱۷۸۴۲۷