توضیحات
دیوان فانی (از: امیر علیشیر نوائی متخلص به فانی (۸۴۴-۹۰۶ق.).)
شماره بازیابی: ۱۰۳۵
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR۱۰-۱۹۴۴۲
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پدیدآور: دیوان فانی [نسخه خطی]/ از: امیر علیشیر نوائی متخلص به فانی (۸۴۴-۹۰۶ق.).
قطع: خشتی باریک. ۱۴/۵*۲۳/۵سم. ۱۷۶گ. ۱۳بیت.
یادداشتهای کلی: دیوان فانی در اشعار فارسی است. این نسخه به قرینه عنوان غزلی در ص ۷ نه و شهادت کاغذ و سرلوح و ماده تاریخ موجود در ص ۳۱۶-۳۱۷ میان سال ۹۰۱-۹۰۶ق. که شاعر در این جهان بوده، نگارش یافته و شامل غزلیات مرتبه به حروف تهجی (ص ۱-۲۸۸)، مسدس غزل جامی (ص ۲۸۷-۲۸۹) ترکیببند در مرثیه جامی (ص ۲۰۹-۲۹۴)، مقطعات (ص ۲۹۵-۳۱۸)، و معمیات (ص ۳۱۸-۳۵۱) است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: تزئینات متن:عنوان هر غزل و اینکه به استقبال کدام شاعر میباشد با طلا یا لاجورد یا شنگرف است.
تزئینات نسخه:سرلوحی زیبا در آغاز نسخه موجود و همه برگها با طلا و لاجورد جدولکشی شده.
نوع کاغذ:بخارائی.
تزئینات جلد:تیماجی.
یادداشت عملیات: برگهائی از نسخه افتاده و با این افتادگی در ح ۴۵۰۰ بیت است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۴۹-۱۵۵۰٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: دیوان اشعار فارسی امیر علیشیر شامل غزلیات و مقطعات و رباعیات و معمیات است و این غزلیات را بیشتر به تتبع حافظ، سعدی، عصمت، جامی، شاهی، کمال، سهیلی، میر، سیفی ترک، عارفی، سلمان، خسرو، حسن دهلوی، کاتبی، صاحب بلخی، وفائی و برخی از شعرای معاصر ساخته و غزلیات مبتکر هم دارد و چنانکه دانستیم در زمان خود امیر مرتب گردیده است. شرح حال امیر علیشیر در تذکره الشعراء، ص ۴۹۴-۵۰۹؛ مجلس، ۷۴؛ مجالس العشاق، بهارستان، ص ۱۰۸-۱۰۹؛ تحفه سامی، ص ۱۷۹-۱۸۱؛ مقدمه سنگلاخ میرزا مهدیخان، سپهسالار، ۲/ ۵۳۸-۵۴۱ و ۶۹۱-۶۹۵؛ حبیب السیر نگارش یافته است.
تاریخ: ۲۰۱۲۱۰۰۲
محل و شماره بازیابی: ۱۱۵۰۰۲
دیدگاهی دارید؟