حکیم ابوالحسن یَمین‌الدین بن سیف‌الدین محمود معروف به امیر خسرو دهلوی بزرگترین و پرکارترین شاعر پارسی‌گوی هندوستان است.
او یکی از دو شاعر مهم اوایل قرن هشتم است که سایر سخنوران پارسی‌گوی هند را تحت‌الشعاع قرار دادند و در ادوار بعد هم نفوذی دامنه‌دار در میان شعرای ایران و هند داشتند. آن دو امیرخسرو و حسن دهلوی بودند.
امیرخسرو به زبان‌های فارسی، عربی، ترکی و سانسکریت چیرگی داشت و به سعدی هند معروف بود و او در اوایل حال به «سلطانی»و سپس به «طوطی» تخلص می‌کرد.
دیوان کامل امیر خسرو دهلوی مشتمل بر ۶۶۱ صفحه می باشد و به دانشجویان و دانش پژوهان علاقمند به زبان و ادبیات فارسی تقدیم می گردد.