توضیحات
مثنوی جمشید و خورشید
جمشید و خورشید ، داستان عاشقانه کهنی که چند شاعر ایرانی و ترک آن را در قالب مثنوی سروده‌اند.
نخستین مثنوی جمشید و خورشید از سلمان ساوجی * (متوفی ۷۷۸) است که آن را در بحر هزجَ مسدّس محذوف یا مقصور، در حدود سه هزار بیت، و به درخواست سلطان اویس (حک:۷۵۵ـ۷۷۶) سروده و در جمادی الآخره ۷۶۳ آن را به پایان رسانده است (اته، ص ۸۵؛ سروشیار، ص ۴۱۷ـ ۴۱۸؛ سلمان ساوجی، مقدمه آسْموسِن و وهمن، ص شانزده).
نام جمشید و خورشید در آثار قدیم‌تری چون دیوان منوچهری (ص ۲۰) یا مرزبان‌نامه (سعدالدین وراوینی، ج ۱، ص ۴۱) نیز به عنوان عاشق و معشوق آمده است (سروشیار، ص ۴۱۸ـ۴۱۹)، اما نخستین‌بار سلمان ساوجی منظومه‌ای به این نام ساخت.
دیدگاهی دارید؟