توضیحات

اهل غرق

اهل غرق نام یک رمان نوشته منیرو روانی‌پور نویسنده‌ی ایرانی است. این کتاب نخستین بار در سال ۱۳۶۸ منتشر شد و مجدداً توسط نشر قصه در سال ۱۳۸۳ در تهران تجدید چاپ شده‌است.

رمان «اهل غرق» یکی از آثار ادبی شاخص در ایران است که به شیوه‌ی رئالیسم جادویی نوشته شده است.

رمان اهل غرق بیش از همه در شخصیت‌پردازی و فضاسازی متأثر از رئالیسم جادویی است. حضور عناصر وهمی و تخیلی از قبیل: پریان دریایی، غول زشت روی دریاها و نیمه انسانی بودن قهرمان اصلی داستان رمان را در زمره آثار رئالیسم جادویی جای داده است.

نویسنده در تلفیق واقعیت و تخیل در بیشتر موارد به خوبی از عهده برآمده و در برخی موارد با تفسیر و گزارش گونه کردن حوادث، از لحن قابل‌اعتماد آن می‌کاهد.

خلاصه داستان

داستان اهل غرق در جُفره بوشهر می‌گذرد و عناصر تکرار شونده شاخص آثار روانی‌پور در آن نقش پررنگی دارند. عناصری چون طبیعت جنوب ایران و دریا، افسانه‌های جُفره و پری‌های دریایی، طلسم‌ها، ماهی‌گیری و زنان بومی که از کتاب کنیزو (۱۳۶۷) با آنها آشنا شده‌ایم و در اهل غرق کامل می‌شوند.

خانم روانی‌پور در این رمان نگاهی پذیرنده و طبیعی به اعتقادات افسانه‌ای بومی‌ها دارد. (بعداً در مجموعه سیریا، سیریا (۱۳۷۲) دیدی انتقادی‌تر به خود می‌گیرد)

شخصیت‌هایی مانند مادربزرگ، مرد سبزچشم، گلپر و پری‌های دریایی آبی و قرمز… همگی در این داستان حضور دارند و همچنان‌که جفره مسیر تاریخی خود را طی می‌کند، آنان نیز به تکامل می‌رسند.