توضیحات
مزرعه حیوانات: قصه پریان
مزرعه حیوانات (به انگلیسی: Animal Farm) که در ایران به نام قلعه حیوانات نیز شناخته شده‌است، رمانی پادآرمان‌شهری به زبان انگلیسی و نوشتهٔ جرج اورول و یکی از نمونه‌های ادبیات رمزی است.
این رمان در طول جنگ جهانی دوم نوشته و در سال ۱۹۴۵ میلادی در انگلستان منتشر شد، ولی در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ میلادی به شهرت رسید.
مزرعهٔ حیوانات دربارهٔ گروهی از جانوران اهلی است که در اقدامی آرمان‌گرایانه و انقلابی، صاحب مزرعه (آقای جونز) را از مزرعه‌اش فراری می‌دهند تا خود ادارهٔ مزرعه را به‌دست گرفته و «برابری» و «رفاه» را در جامعهٔ خود برقرار سازند. رهبری این جنبش را گروهی از خوک‌ها به‌دست دارند، ولی پس از مدتی این گروه جدید نیز به رهبری خوکی به نام ناپلئون همچون آقای جونز به بهره‌کشی از حیوانات مزرعه می‌پردازند و هرگونه مخالفتی را سرکوب می‌کنند.
جرج اُرول، در آثار خود همه‌ی وسایل و ابزار و عناصر داستان‌های علمی- تخیلی را به کار می‌گیرد، اما درواقع تالیفات او بیش از هر چیز تبلیغاتی است: تبلیغات بر ضد کمونیسم و شیوه‌ی حکومت استالین، و اصولا هر نوع رژیم استبدادی. هر چند که آثار خود را بر اساس اعتقادات سیاسی‌اش پایه‌گذاری می‌کند، از جنبه‌های هنری آن‌ها نیز غافل نمی‌ماند.
او رمان‌نویسی را عالم اخلاق می‌دانست و از همین رو بود که راه سیاسی خود را در طغیان علیه‌ی بی‌رحمی‌ها و سنگدلی‌های طرفداران فرانکو و استالین پیدا کرد.
اُرول می‌نویسد: «مزرعه‌ی حیوانات اولین کتابی بود، که با آگاهی کامل نسبت به کاری که انجام می‌دهم، تلاش کردم اهداف سیاسی و اهداف هنری را در آن باهم ترکیب کنم.» نقد اُرول به کمونیسم شوروی حکایت حیوانات است، یک فرم هجو‌آمیز که در آن حیوانات به عنوان نمادی برای نمایش معایب و حماقت‌های انسان استفاده می‌شوند.
قصه‌ی «راهبه و کشیش» اثر چاسر، که یکی از قصه‌های «داستان‌های کانتربری» است، یک نمونه ابتدایی از آن به شمار می‌رود. در یک سطح، قصه‌ی چاسر یک قصه‌ی مزرعه‌یی کُمیک در مورد یک خروس متکبر است؛ [به نام] چانتیکلر. روباه او را شکار کرده و در تلاش برای گریختن است.
در سطح دیگر، رساله‌یی در باب اهمیت رویاها است. در سطح دیگر، که کمی جدی‌تر نیز هست، تمثیلی از هبوط انسان است، که در آن چانتیکلر نمادی از [حضرت] آدم است که توسط شیطان وسوسه می‌شود. مزرعه‌ی حیوانات یک هجویه فشرده و موجز است، که زیرعنوان «یک داستان پریان» را با خود یدک می‌کشد، و هم‌چنین می‌توان آن را در سطح ساده‌ی طرح و شخصیت خواند.
یک داستان زیرکانه‌ی سرگرم‌کننده که در مزرعه‌یی اتفاق می‌افتد که حیوانات ستم‌دیده‌ی آن دارای قدرت تکلم و تعقل هستند و بر ارباب ستمگر خود فایق آمده و دولتی انقلابی برقرار می‌کنند. خوک‌های کثیفِ تشنه‌ی قدرت، به‌ویژه سرکرده آن‌ها «ناپلئون»، به آن‌ها خیانت کرده و وادارشان می‌کند به همان روزگار بندگی خود بازگردند. تنها رهبری تغییر کرده است. در این کتاب هر حیوانی نماد یک چهره‌ی خاص یا نماینده‌ی یک گروه است.
خوک‌ها، که قدرت خواندن، نوشتن، و سازمان‌دهی دارند، روشنفکران بُلشویکی هستند که دستگاه اداری وسیع شوروی را تحت کنترل خود داشتند. ناپلئون، استالین است، دسته‌ی اطراف وی پالیتبورو (کمیته‌ی اجرایی) هستند، اسنوبال، تروتسکی است، و اسکوالر نیز نماد پروپاگاندیست‌های رژیم است.
خوک‌ها از امتیازهای تعلق‌داشتن به یک طبقه‌ی حاکم جدید (مانند غذای مخصوص و ساعات کار کوتاه‌تر) برخوردار هستند، بااین‌حال از نتایج زیر سوال‌رفتن سیاست‌های ناپلئون نیز رنج می‌برند. حیوانات دیگر نماد دسته‌های گوناگون مردم عادی هستند.
دیگر نسخه های این کتاب
دیدگاهی دارید؟