توضیحات
زندگی‌نامه محمدابراهیم باستانی پاریزی
این کتاب نگاهی است به زندگی و آثار «محمدابراهیم باستانی پاریزی» (۱۳۰۴ – ۱۳۹۳) تاریخ‌دان، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقی‌پژوه و استاد دانشگاه تهران، از زبان خود او.
باستانی پاریزی در سوم دى‌ماه ۱۳۰۴ در «پاریز» از توابع شهرستان «سیرجان» در استان «کرمان» متولد شد. وى تا پایان تحصیلات ششم ابتدایى در پاریز تحصیل کرد و در عین حال، از محضر پدر خود مرحوم «شیخ علی اکبر» هم بهره مى‌برد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایى و دو سال ترک تحصیل اجبارى، در سال ۱۳۲۰ تحصیلات خود را در دانش‌سراى مقدماتى کرمان ادامه داد و پس از دریافت دیپلم متوسطه در سال ۱۳۲۵، براى ادامه تحصیل به تهران رفت و در سال ۱۳۲۶ در «دانشگاه تهران» در رشته‌ی تاریخ تحصیلات خود را پى‌گرفت.
در ۱۳۳۰ از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و براى انجام تعهد دبیرى به کرمان بازگشت. در همین ایام با همسرش، «حبیبه حایرى» ازدواج کرد و تا سال ۱۳۳۷خورشیدی که در آزمون دکترى تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند. وى دوره دکتراى تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارائه پایان‌نامه‌اى درباره «ابن اثیر»، دانش‌نامه دکتراى خود را دریافت کرد.
باستانی پاریزی کار خود را در دانشگاه تهران از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله‌ی داخلى دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال ۱۳۸۷ که بازنشسته شد، استاد تمام وقت آن دانشگاه بود.
شوق نویسندگى وى در دوران کودکى و نوجوانى در پاریز، با خواندن نشریاتى مانند «حبل‌المتین، آینده و مهر» برانگیخته شد. باستانى، اولین نوشته‌هاى خود را در سال‌هاى ترک تحصیل اجبارى (۱۳۱۸ و ۱۳۱۹) درقالب روزنامه‌اى به نام «باستان» و مجله‌اى به نام «نداى پاریز» نوشت، که خود در پاریز منتشر مى‌کرد و دو یا سه مشترک داشت.
اولین نوشته‌ی او در جراید آن زمان، مقاله‌اى بود با عنوان «تقصیر با مردان است، نه زنان» که در سال ۱۳۲۱ در مجله «بیدارى کرمان» چاپ شد. پس از آن به عنوان نویسنده یا مترجم از زبان‌هاى عربى و فرانسه مقاله‌های بى‌شمارى در روزنامه‌ها و مجلاتى مانند «کیهان، اطلاعات، خواندنى‌ها، یغما، راهنماى کتاب، آینده، کلک و بخارا» چاپ کرد.
نخستین کتاب وى «پیغمبر دزدان» نام دارد که شرح نامه‌هاى طنزگونه شیخ محمدحسن زیدآبادى است و براى اولین بار در سال ۱۳۲۴ در کرمان چاپ شده است. وى بیش از شصت عنوان کتاب تألیف و یا ترجمه کرده است. از میان نوشته‌هاى او، هفت کتاب با عنوان «سبعه ثمانیه» متمایز است که همگى در نام خود عدد هفت را دارند، مانند «خاتون هفت قلعه» و «آسیاى هفت سنگ».
به جز کتاب‌ها و مقاله‌ها، باستانى پاریزى شعر هم مى‌‌سرود و اولین شعر خود را در کودکى در روستاى پاریز و در آرزوى باران سرود. وی منتخبى از شعرهاى خود را در سال ۱۳۲۷ در کتابى به نام «یادبود من» به چاپ رساند.
باستانی پاریزی صبح روز سه شنبه پنجم فروردین ۱۳۹۳، پس از یک ماه بیماری کبد، در بیمارستان مهر تهران دیده از جهان فروبست و طبق وصیت خود در قطعه ۲۵۰ بهشت زهرا، در کنار همسرش، به خاک سپرده شد.
دیدگاهی دارید؟