توضیحات

به وقت بهشت

کتاب صوتی به وقت بهشت اثر نرگس جورابچیان، روایت زندگی دختری به نام ترلان است که در آغاز زندگی زناشویی خود دچار وضعیتی جدید می‌شود و همین امر بر کل زندگی‌اش تاثیر می‌گذارد.

رمان به وقت بهشت دارای چهار فصل است که هر کدام نام یکی از فصل‌های طبیعت را با خود گرفته‌ است. اولین بخش کتاب با روایتی خواندنی آغاز می‌شود. راوی یا همان شخصیت اصلی داستان (ترلان)، از روزی می‌­گوید که قرار است به این دنیا بیاید! او تنها نیست. ۳ نفر هستند. اولی بی­‌معطلی به دنیا می‌آید. دومی از آمدن منصرف می‌شود و سومی که او باشد نمی‌خواهد از پناه و آغوش خدا دور شود. خدا به او می‌گوید در تو رازی پنهان کردم. رازی که فاش نمی‌شود و او تا ۷ سالگی خواب خدا را می‌بیند.

جهانی که ترلان با بخش‌ اول این اثر می‌­آفریند، این مطلب را برایمان روشن می­‌کند که بناست وارد شویم به دنیایی لطیف با نگاهی خاص و ظریف­‌بین، شاید یک ایده آلیسم بکرِ زنانه. جدا از سطرهای ابتدایی، در ادامه هم خیلی خوب و آرام با این نگاه و دنیایی که آفریده، همراه می­‌شویم و خو می­‌گیریم. نگاهی که پیش از هرچیز حکایت از اصالت شخصیت و ذهنیت ترلان دارد.

ترلان خیلی زود و در جریان زندگی معمول خود، به شکلی کاملاً سنتی (مراسم خواستگاری)، با پسری آشنا می‌شود و می‌‌تواند شباهت‌­های ظریفی را بین خودش و او پیدا کند. کمی بعد آن­ دو از دل­‌مشغولی‌­هایشان برای هم می­‌گویند و همراه با کشف دیگری، دست به­‌کارساختن می­‌شوند. ترلان اگرچه از مجرای سنت به انتخاب­اش رسیده اما حاضر نیست احساس‌اش را در قالب کلیشه­‌های تعریف شده درآورد و کوتاه بیاید از آن ایده‌­آلیسم زنانه‌­ای که در سر دارد.

گرچه به نظر می‌­رسد این رابطه در بهشتی که وعده داده شده آغاز می‌­شود، ولی در آن‌جا نمی‌­ماند. ترلان از قابِ تعریف شده­‌اش بیرون می­‌زند و در اثر تماس با واقعیت، دچار تعارضاتی درونی می‌­شود که ضمنِ مسله­‌های پیرامونش در زمان حال، گذشته­ را نیز برایش زنده می­‌کند.

حضور سایه‌وار شخصیتی به نام شهاب به صورت ناخودآگاه و نامحسوس بر این پیوند سایه افکنده اما ورود شخص سومی به نام رضا ساختار معمول زندگی این زوج را برهم می‌زند و باعث حوادث ناخوشایندی می‌شود که در نهایت به قهر باران از خانه و ترک ترلان منجر می‌شود. در ادامه ترلان در انزوایی خودخواسته با عذاب وجدان به خاطر خیانت دست و پنجه نرم می‌کند و همزمان تلاش می‌کند بدون اتکا به اطرافیان زندگی عادی خود را پیش ببرد.