توضیحات
نَفَسُ المَهموم
پس از مرگ معاویه، ولید (حاکم مدینه) امام حسین (ع) را برای بیعت با یزید فرا می خواند. حضرت شب را از او مهلت می گیرد. اینجا آغاز شکل گیری بزرگ ترین واقعه ی غمناک جهانِ اسلام است.
امام حسین (ع) پس از سر باز زدن از بیعت با یزید، به مکه می رود… ازطرفی مردم کوفه نامه های دعوت برای امام می فرستند تا به کوفه بیاید و خلیفه شان شود. امام برای صحت ادعاها و گفتار کوفیان، پسر عمه ی خود، مسلم بن عقیل را روانه ی کوفه می کند. کوفیان با مسلم بیعت می کنند… در ادامه عبدالله بن زیاد مردم را می ترساند و تطمیع می کند. کوفیان پیمان شکنی می کنند و مسلم را تنها می گذارند…
سربازان سرانجام مسلم را دستگیر می کنند و به دستور ابن زیاد او را می کُشند. امام، پس از این واقعه، با اهل بیت خویش راهی کوفه می شود…کوفیان همراه سپاه ابن زیاد به بیابان های اطراف می روند تا در مسیر امام قرار بگیرند و راه را بر او ببندند… سپاه حرّ راه را بر امام می بندند… در شب نهم محرم تصمیم می گیرند بر امام و اهل بیت او حمله کنند، اما حضرت یک شب را مهلت می خواهند تا با معبود خود راز و نیاز کنند…
فردای آن شب و روزِ پس از آن روز، تاریخ رنگ خون گرفت… کربلا در تاریخ ماند و حسین (ع) سرور شهدا و خون خدا شد.
دیدگاهی دارید؟