توضیحات

دوباره از همان خیابانها

کتاب دوباره ازهمان خیابان ها اثر بیژن نجدی مجموعه ای از بیست داستان کوتاه که در ظاهر جدا از هم هستند ولی استفاده از اسامی تکراری برای شخصیت ها و یک سری چیزهای کوچک مشترک، مثل نخ های نامرئی، آن ها را به هم مرتبط می کند.

بیژن نجدی متولد ۱۳۲۰ است و بعد از ۵۶ سال زندگی و خلق آثاری تکرارنشدنی در شهریور ۱۳۷۶ از بین ما رفت.

نجدی ، نوشتن را از ۲۵سالگی آغاز کرد؛ از همان روزها قلمش با شوق به عطر استعاره‌ها و تشبیهات آمیخته شد و ماحصل آن، شعرها و داستان‌هایی بود که حتی در ساده ترین توصیف‌ها، به آرایه مزین بود.

او با سبکی رئالیسم و واقع‌گرایانه، در اکثر داستان هایش، زندگی شخصیت‌هایی چون طاهر، مرتضی و ملیحه را روایت می‌کند.

علاوه بر این‌ها، نجدی با اشیاء بی‌جان، همذات‌پنداری می‌کند چنانچه داستان‌هایی از زبان یک اسب و یک عروسک دارد.

او در زمان حیات، تنها یکی از کتاب‌هایش را با نام «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» به چاپ رساند که در سال ۷۴ جایزۀ قلم زرین را از آن خود کرد.

باقی کتاب‌هایش اما، پس از درگذشت او توسط همسرش به چاپ رسید که «دوباره از همان خیابان‌ها» یکی از آن‌هاست.

نجدی با به کارگیری زبان شاعرانه در داستان از طریق پارادوکس، تشخیص، تصاویر اکسپرسیونیستی، تقابل، تکرار، حس آمیزی و تکنیک­ های پسامدرنی چون فراداستان، زاویه­ دید لغزنده و بازگشت به گذشته،

زبان داستان­ خویش را برجسته و خود را به عنوان داستان ­نویس خلاق مطرح کرده است. آوای بوف : نجدی یکی از نویسندگان مطرح داستان­ نویسی است که با شکستن قواعد داستان کوتاه، تحوّلی در ادبیات داستانی ایجاد کرد.