داستان اصلى «دوست بازیافته» شاید به نظر بسیار ساده و معمولی بیاید؛ روایت دوستىِ پسرکى یهودى با یک اشرافزاده نازى؛ روایتى که شاید میلیون‌ها بار در ماجراهاى مرتبط با جنگ جهانى به تصویر کشیده شده، ولى به راستى آن چیست که این اثر را از دیگر روایات مرتبط متمایز مى کند؟ در این‌باره توجهتان را به بخش‌هایى از مقدمه ى جذابِ کتاب، نوشته ى آرتور کوستلر، جلب مى کنم: «چند سال پیش، هنگامى که براى نخستین بار دوست بازیافته را مى‌خواندم، در نامه اى به فرد اولمن نوشتم که کتاب او را یک شاهکار کوچک مى دانم، و این عنوانى است که شاید به توضیح مختصرى نیاز داشته باشد. کتاب را از آن نظر شاهکار کوچک خوانده بودم که حجم اندکى داشت و این احساس را به دست مى داد که باوجود موضوعش، که یکى از دردناک ترین فاجعه هاى تاریخ بشر است، با لحنى آرام و سرشار از دل‌تنگى نوشته شده است. حال شنیدن نسخه ی صوتی آن کمتر از خوانش مکتوب این کتاب نیست.کمی پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، «هانس شوارتز» نوجوان آلمانی با «کُنراد» که از خانواده های اشرافی و بزرگ آلمان است، دوست صمیمی می شود. جنگ آغاز می شود و هانس درمی یابد کنراد او را از چشم خانواده اش پنهان می کند؛ تا اینکه… دوستی هانس و کنراد در گیرودار روی کار آمدن حزب نازی و قدرت گرفتن هیتلر در سال ۱۹۳۲ شکل می‌گیرد. این وقایع سیاسی بر دوستی هانس و کنراد اثر می‌گذارد و زندگی هر دو آنها را دگرگون می‌کند.