توضیحات
بوستان سعدی، باب دوم : در احسان
در این کتاب گویا باب دوم از بوستان سعدی با روایت و گزارش دکتر اسماعیل آذر تقدیم حضورتان میشود. بوستان یا سعدینامه، هنرمندانهترین و شاعرانهترین مثنوی حکمی-اخلاقی و عرفانی در ادب فارسی است.
این اثر سرودهی سعدی شیرازی، شاعر پرآوازه ایران در سده ۷هجری قمری/۱۳میلادی است. نسخههای کهن این مثنوی، نام سعدینامه بر خود دارند و نسخههای متأخر و جدید، نام بوستان. چنین مینماید که ارباب ذوق، از یک سو به قرینهی نام گلستان، آن را بوستان نامیدهاند.
نام کتاب بنا بر نسخههای خطّی قدیم، از جمله نسخه کتابخانه بنیاد بودمر در ژنو (تحریر در ۷۲۰)، سعدینامه بوده است. گویا بعدها خودِ شاعر یا به احتمال بیشتر، نسخه نویسان، برای قرینهسازی سازی با گلستان، نام بوستان را برای کتاب برگزیدهاند و نام اصلی آن کمکم فراموش شده است. در مقدمهی یکی از نسخههای قدیم در بیتی به نام «بوستان» اشاره شده است:
«ز بهر تماشاگه دوستان/ کتابی است نام خوشش بوستان». و در مقدمه نسخههای معمول هم ابیاتی هست که علاقهی شاعر را به «بوستان»، هرچند در معنای لغوی آن، نشان میدهد. استاد فروغی در مقدمه خود بر بوستان استنباط کرده است که سعدی مدتی پس از اتمام اثر، برخی اشعار و کلمات و احتمالاً نام آن را تغییر داده است. به نظر میرسد که وی از مدتها قبل از سال ۶۵۵، بخشها یا دست کم حکایتهایی از بوستان را به نظم درآورده بود و در تاریخ یادشده پایان رسمی کتاب را اعلام کرد.
بر کتاب بوستان سعدی شرحهای فراوانی نگاشته شده و البته نسخههای فراوانی هم از آن تجدید چاپ شده است که نسخه تصحیح زندهیاد محمدعلی فروغی و نسخه تصحیح با تحشیهنویسی و مقابله با دیگر نسخهها، به کوشش مرحوم دکتر غلامحسین یوسفی (انتشارات خوارزمی)، از مهمترین این کتابها به شمار میروند.
فصل اول/ گفتار اندر نواخت ضعیفان، حکایت ابراهیم علیه السلام،گفتار اندر احسان با نیک و بد
فصل دوم/ حکایت ممسک و فرزند ناخلف و حکایت کرم مردان صاحبدل
فصل سوم/ گفتار اندر گردش روزگار، حکایت در معنی رحمت و اندیشه در عاقبت
فصل چهارم/ حکایت درویش با روباه، حکایت حاتم طایی و صفت جوانمردی
صل پنجم/ حکایت حاتم طایی و حکایت های دیگر
فصل ششم/ حکایت پدر بخیل و پسر لاابالی و حکایت در معنی ثمرات نکوکاری در آخرت
دیگر نسخه های این کتاب
دیدگاهی دارید؟