داستان‌های «خیالاتی» و «نخستین اعتراف»

در داستان خیالاتی، ماجرا از زبان دِلینی بیان می شود:
«سر راه مدرسه ی ما سربازخانه‌ای وجود داشت که من هر روز جلوی در پادگان به تماشای آنجا می ایستادم و دیر به مدرسه می رسیدم، اما هیچ گاه دروغ نمی‌گفتم و چون کتاب زیاد می‌خواندم دلم می خواست شبیه به قهرمانان داستان‌ها زندگی کنم.
یک روز معلم متوجه دیر رسیدن من شد و بیشتر مرا زیر نظر گرفت. هر روز این فشار بیشتر می شد، اما من همیشه راست می گفتم. یک روز وقتی به مدرسه رسیدم، یکی از همکلاس‌هایم به نام گورمن را دیدم که از جیب کتی که به جارختی آویزان بود، چیزی بر می‌داشت. او با دیدن من حسابی جاخورد و …».
برای دانستن ادامه ی ماجرا از شما دعوت می کنم این کتاب را بشنوید.

در داستان نخستین اعتراف، از مجموعه کتاب «عقده ادیپ من» ماجرا از زبان پسربچه ای به نام جک بیان می شود:
«مادربزرگم با ما زندگی می کرد و شیوه زندگی او با ما بسیار متفاوت بود.

رابطه ام با او با خوب نبود و به خاطر برخی از رفتارهایش، مانند سیگار کشیدن، از دوستانم خجالت می کشیدم. روزی برای نخستین اعتراف به کلیسا رفتم. آنجا متوجه شدم که بی احترامی به بزرگ‌ترها گناهی بزرگ است، پس سعی کردم از این اعتراف فرار کنم.

مدام بهانه می گرفتم تا اینکه قرار شد با خواهرم، نورا، برای اعتراف به اتاقی مخصوص بروم. او مرا حسابی ترساند و درباره رابطه ام با مادربزرگ به من تذکر داد. در آن اتاق با دیوار بزرگی مواجه شدم که از آن طرف آن صدایی می‌آمد. من شروع به اعتراف کردم».
برای دانستن ادامه ی ماجرا از شما دعوت می کنم این کتاب را بشنوید.

مختصری در مورد نویسنده :
فرانک اوکانر (۱۷ سپتامبر ۱۹۰۳ – ۱۰ مارس ۱۹۶۶) نویسنده ایرلندی بود که بیش از ۱۵۰ اثر برجای گذاشت. او بیشتر به خاطر داستان‌های کوتاه و زندگی‌نامه‌هایش شناخته شده است. اوکانر در کُرک ایرلند به دنیا آمد. او در دهه ۱۹۳۰ در دوبلین به کتابداری، تدریس زبان ایرلندی و کارگردانی تئاتر مشغول بود.

او در سال ۱۹۳۵ عضو هیئت مدیره تئاتر اَبی شد، و به کمک ویلیام باتلر ییتس، شاعر سرشناس ایرلندی و دیگر اعضای انجمن ملی تئاتر ایرلندی، به مردم معرفی شد.
وی نخستین مجموعه داستان‌های کوتاهش را در سال ۱۹۳۱ منتشر کرد. اوکانر در سال ۱۹۵۰ دعوت‌ برای تدریس در آمریکا را پذیرفت و به آن کشور رفت. او بیشتر عمرش را در آمریکا به تدریس و نوشتن گذراند و بسیاری از داستان‌های او برای نخستین بار در آمریکا منتشر شدند.

از سال ۲۰۰۵ به افتخار وی، جایزه‌ای به نام جایزۀ بین‌المللی داستان کوتاه اوکانر به بهترین مجموعه‌داستان‌های کوتاه اعطا می‌شود.

*کتاب:
First Confession (۱۹۵۰)
The Stories of Frank O Connor (۱۹۵۲)