لالهٔ سیاه، نام یک رمان تاریخی نوشتهٔ الکساندر دوما، نویسندهٔ اهل فرانسه است. این کتاب یکی از آثار ادبی برجستهٔ جهان است.

زمینه تاریخی داستان:

گفته می شود الکساندر دوما این داستان را در مورد وضعیت سیاسی هلند در سال ۱۶۷۲ نوشته است و در نوشتن آن از زندگی واقعی “یوهان” و “کورنلیوس دوویت” که هر دو به اعدام محکوم شدند، الهام گرفته است.

خط سیر داستان:

داستان با یک رویداد تاریخی آغاز می شود. در سال ۱۶۷۲ با مجازات یک حقوق بگیر هلندی اعظم توسط یک اوباش هموطن خود ماجرا آغاز می شود. که توسط بسیاری به عنوان یکی از دردناک ترین وقایع تاریخ هلند به شمار می رود. این رخداد به گونه ای دراماتیک و با آب و تاب بسیار توسط الکساندر دوما شرح داده شده است. خط اصلی داستان در طول هجده ماه اتفاق می افتد. در همین حین شهرداریِ “هارلِم” برای کسی که بتواند یک لاله ی سیاه رشد دهد، جایزه ای ۱۰۰,۰۰۰ گیلدری تعیین کرده است. رقابت بین بهترین باغبان های کشور برای بدست آوردن جایزه و شهرت و افتخار به اوج خود رسیده. تنها قدیمی ترین شهروندان که نزدیک به سی سال قبل ساکن این شهر بوده اند، لاله ای سیاه را به یاد دارند و خود آن شهروندان نیز خود را وارد جریان مسابقه میکنند. ناگهان یک جوان بورژوازی زمانی که تقریبا موفق شده بود به زندان می افتد. او در آنجا دختر یک نگهبان زندان را ملاقات میکند. کسی که مایه تسلی و یاری رسان او خواهد شد و در نهایت نیز به منجی او بدل خواهد گشت.

شخصیت های داستان:

پادشاه انگلستان ویلیام سوم، پادشاه فرانسه لوئی چهاردهم، کورنلیوس دوویت، یوهان دوویت، سرهنگ فن دیکن، دکتر کورنلیوس ون برلی، کنت تیلی، گریفوس، رزا و …