کتاب جادوی کار پاره وقت اثر جیم ران با ترجمه توحید فریدونی – امیر رضا هاشمی – رامین درگاهی است؛ اتفاقاتی که در زندگی شما روی می‌دهند، مسیر زندگی شما را تعیین نمی‌کنند. بلکه این چگونگی برخورد شما با این وقایع است که آینده شما را می‌سازد. همه‌ی ما شبیه به یک قایق بادبانی در وسط دریا هستیم، این مسیر وزش باد نیست که مقصد ما را تعیین می‌کند بلکه این قایقران و تنظیم بادبان است که مسیر را معین می‌سازد.
بادها برای همه ما، به‌طور یکسان می‌وزند: باد مصایب، باد فرصت‌ها، باد تغییرات! آنها حتی زمانی که قایق ما سر و ته شده است نیز می‌وزند.

با این سن و سالی که آقای جیم رآن دارد بی گمان می تواند جای پدربزرگی باشد که حرفهایش عنوان نصیحت می گیرد. مثل پدربزرگی سرزنده با دلی جوان و شاداب که نصایح بسیار ساده و پخته ای دارد. پدربزرگی که وقتی پای حرفهایش می نشینی می فهمی که عمرش را پربار سپری کرده و در سالهایی که گذرانده مدام در حال عمل کردن و تصحیح خود بوده و جز این کاری نمی کرده است. چرا که زیادی عمر نمی تواند نشانه پختگی یک پیرمرد باشد که اگر اینطور باشد لاک پشتها از همه پخته تر بودند! بگذریم…این حرفها را برای این گفتم که به شما نشان دهم که ممکن است بعد از خواندن این کتاب پیش خود بگویید “ای بابا این جیم رآن هم ما رو گرفته ها”. چرا؟ چون حرفهایی ساده با مثالهایی ساده دارد. آنچنان مفاهیم اساسی فعالیت در نتورک را با مثالهای کودکانه و ساده می آمیزد که آدم خیلی راحت از کنار بسیاری از آنها رد می شود و به فراموشی می سپارد و بعد فکر می کند جیم رآن چیز زیادی در چنته نداشته و خواسته فقط حرف زده باشد. این حالت دقیقاً مثل حالتی است که بسیاری از جوانها، بسیاری از حرفهای پیرمردها را جدی نمی گیرند، از بس که ساده هستند. این نکته فریبنده کتاب است و به این دلیل است که کتابی کم حجم است و گفتارهایش خلاصه و کوتاه است. اما حالا که ما این چیزها را می دانیم بهتر است کمی حواسمان را جمع کنیم و با دقت بیشتری کتاب را بخوانیم که با همه این حرفها بدون شک بسیاری از نکات کتاب از دیدمان مخفی می مانند که باعث می شود دوباره و سه باره به آن مراجعه کنیم.