چمدان نام کتابی است از بزرگ علوی که مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه با نثری روان و ساده است. این کتاب در سال ۱۳۱۳ منتشر شد و بزرگ علوی در سال ۱۳۱۵ به زندان افتاد و تا پایان دوره رضاشاه در سال ۱۳۲۰ در زندان ماند.

مجموعه داستان کوتاه چمدان نخستین اثر بزرگ علوی است. بزرگ علوی در این مجموعه با به کارگیری نثری ساده و روان و با خلق صحنه هایی قابل تامل و با توصیف هایی بسیار زیبا ما را در گیر حوادث داستان‌ها می‌کند علوی در این مجموعه به بازتاب فرهنگ عامه و تصویر ناکامی ها و سیه روزی های مردم پرداخته است.

شام را خوردم و پیاده به مهمانخانه پدرم رفتم. ساعت نه به آن‌جا رسیدم. در اتاق پدرم که رفتم، گفتند در سالن پایین است. از پله‌ها پایین آمدم. در را که باز کردم دیدم کاتوشکا پهلوى پدرم نشسته است. پیشخدمت داشت شیشه‌هاى شراب را برمى‌داشت و شیشه‌هاى تازه مى‌گذاشت. پدرم صورتش را از ته تراشیده بود. کاتوشکا لباس آبى رنگ تنش بود. قشنگ‌تر از همیشه به نظرم آمد. فورى بیرون آمدم. روى کارتم چیزى به کاتوشکا نوشتم وبه پیشخدمت دادم که به او بدهد.

«کاتوشکاى عزیزم، از من خواهش کرده بودى که پدرم را به تو معرفى کنم، همان است که سر میز تو، دست چپ تو نشسته است. از من خواهش کرده بودى که عقیده‌ام را راجع به شوهر تازه‌اى که مى‌خواهى انتخاب‌کنى بگویم. بسیار خوب‌شوهرى‌است، ترا خوشبخت‌مى‌کند. ف.»

دیگر نسخه های این کتاب