توضیحات

بیابان تاتارها

این رمان در سال ۱۹۴۰ به چاپ رسیده‌ و تاکنون بارها به فارسی ترجمه و چاپ شده‌ است. رمان «بیابان تاتارها» را نمادی از نیروی تخیل و توان آفرینش ادبی بوتزاتی خوانده‌اند. او در اثرِ خود جهانی را ترسیم می‌کند که عصاره واقعیتی است فراتر از آن‌چه واقعیت نشان می‌دهد.

از بیشتر رمان‌های بوتزاتی در عرصه سینما اقتباس‌هایی شده است و براساس رمان «بیابان تاتارها» هم در سال ۱۹۷۶ فیلمی ساخته شده و جالب‌ آن‌که مکان فیلمبرداری این فیلم، ارگ تاریخی بم بوده است. ستوان دُروگو برای مأموریت دوساله به دژ باستیانی می رود، اما بیابان تاتارها او را به طرز عجیبی جذب می کند. ستوان دُروگو که فرزند یک پزشک است، از دانشکده افسری فارغ التحصیل شده است.

او برای انجام مأموریت راهی دژ باستیانی در بیابان تاتارها می شود. وقتی به آنجا می رسد، دلش می خواهد هرچه زودتر به شهر برگردد؛ بنابراین درخواست می‌دهد محل خدمتش را تغییر دهند. مافوقش به او پیشنهاد می کند خود را به تمارض بزند و از پزشک دژ، گواهی بیماری بگیرد که این عمل خود دو هفته به طول می انجامد و در همان حال او با را بیانی مؤثر متقاعد می کند که دست کم چهارماه در آنجا دوام بیاورد و به خدمت ادامه دهد.

دُروگو با دیدن بیابان و ویژگی های محل، کنجکاو می شود که هرچه زودتر از بالای بارو، بخش شمالی دژ را ببیند. او سرانجام موفق به دیدن پشت دژ می شود. شب از راه می رسد، اما او که در اتاقش تنهاست نمی تواند خود را با شرایط تازه هماهنگ کند.

چک چک آب مثل سوهانی بر روح اوست. او به هرحال شب اول را به خواب می رود. کم کم متوجه می شود که فرماندهان و افراد پیشکسوت آنجا، همگی، مثل او می خواستند هرچه زودتر به شهر برگردند، اما با گذشت سال ها هنوز در بیابان و دژ مانده اند؛ این مسأله او را به فکر فرو می‌برد تا خود او گرفتار چنین روندی نشود. *صحرای تاتارها یا بیابان تاتارها رمانی از «دینو بوتزاتی»، نویسنده سرشناس ایتالیایی، است. این رمان در سال ۱۹۴۰ به چاپ رسیده و تاکنون بارها به فارسی ترجمه و چاپ شده‌ است.

این کتاب بسیار معروف شد و از روی آن فیلم بسیار معروفی به همین‌نام ساختند که چندین‌بار از صدا و سیمای ایران پخش شده‌ است. صحنه‌های مربوط به پادگان و تمرینات سوارکاری سربازان را در ارگ بمِ ایران فیلمبرداری کرده‌اند.

این رمان ۲۹ ساله در فهرست ۱۰۰ کتاب قرن لوموند قرار گرفت. صحرای تارتار (ایتالیایی: Il deserto dei Tartari) یک فیلم ایتالیایی ۱۹۷۶ است که توسط کارگردان والریو Zurlini با بازیگران بین المللی از جمله ژاک پریرون، ویتوریو گاسمن، ماکسون فو سیدو، فرانسیسکو ربل، هلموت گریم، جولیانو جماما، فیلیپ نوری، فرناندو ری و ژان لویی و بازیگر سینمای ایران، محمد علی کشاورز در این فیلم بازی کرده اند. این بر اساس رمان دینو بوذاتی “تارتار استپ” است.

این فیلم بخش های خاصی از رمان را حذف می کند، به خصوص آنهایی که مربوط به زندگی دوستان Drogo در شهر اصلی خود است. این فیلم در تاریخ ۲۹ اکتبر سال ۱۹۷۶ در ایتالیا منتشر شد.

این بخش به عنوان بخشی از بخش کلاسیک کان در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۳ نشان داده شده است. سبک بصری این فیلم تحت تاثیر کار Giorgio de Chirico نقاش ایتالیایی بود.

دیگر نسخه های این کتاب