توضیحات
قرن من
قرن من نام مجموعه داستان کوتاهی از گونتر گراس که در سال ۱۹۹۹ در آلمان منتشر شد.
ویژگی‌های مجموعه داستان قرن من
گونتر گراس در مجموعه داستانش با عنوان قرن من صد داستان کوتاه نوشته که هر کدام مربوط به یک سال از قرن بیستم میلادی است. این داستان‌های کوتاه به دلیل تعدد موقعیت شخصیت‌ها و مشاغل آنها و حوادث مختلفی که برایشان رخ می‌دهد تنوع دارند. در هر داستان به یکی از مسائل مهم آن سال از قرن بیستم پرداخته شده و راویان عمدتاً نه افراد سرشناس و مهم قرن، بلکه افرادی از لایه‌های فرودست اجتماع هستند. همچنین راوی چند داستان خود گراس است. این اثر نوعی تاریخ نگاری از پایین محسوب می‌شود. گراس در این مجموعه داستان از چندصدایی استفاده کرده‌است.
ترجمه به فارسی
از این کتاب دو ترجمه به زبان فارسی موجود است:
- گراس، گونتر ، قرن من ، مترجم روش‍ن‍ک داری‍وش ، ت‍ه‍ران: ن‍ش‍ر دیگر، ۱۳۷۹
- گراس، گونتر ، قرن من ، ب‍رگ‍ردان کامران جمالی ، ت‍ه‍ران: ک‍اروان، چاپ دوم ۱۳۸۵ ؛ چاپ سوم نیلوفر، ۱۳۸۸.
گونتر گراس در مجموعه داستانش با عنوان قرن من تعداد صد داستان کوتاه نوشته که هر کدام مربوط به یک سال است.
این داستان‌های کوتاه به دلیل تعدد موقعیت شخصیت‌ها و مشاغل آنها و حوادث مختلفی که برایشان رخ می‌دهد تنوع دارند. گراس از چندصدایی در این مجموعه داستان استفاده کرده‌است.
کتاب “قرن من”، با دیگر آثار گراس تفاوت اساسی دارد. برخلاف رمان های پر حجم او که به زبانی شیوا اما پیچیده نوشته شده اند و پی گیری آن ها شاید کار هر کسی نباشد، این کتاب مجموعه ای از نوشته های کوتاه است. هر قطعه، به واقعه ای مهم در یک سال از قرن بیستم نظر دارد. این کتاب از فراسوی تاریخ صحبت نمی کند، از پایین به تاریخ می نگرد، از دید شکست خوردگان. گونتر گراس در میان این قطعات از زندگی خود، وقایع اجتماعی آن سال ها و علایق خود می گوید.
این کتاب پر از شگردهای گوناگون نویسندگی است که گاه تنها با تغییر زبان و لحن و گاه با سبک ترکیب آن ها ایجاد می شود. روایتگر آن گاه کودکی است و گاه پادشاه ویلهلم دوم، گاه کارگران معدن و گاه یک نویسنده پاسیفیست. ماجرای کتاب نیز به جنگ جهانی اول، تفکرهای موجود در جامعه آن زمان و ابعاد جنگ بازمی گردد که البته در قالب یک یا چند تک گویی نمی گنجد.
اشخاص آن گونه که هستند به گونه ای طبیعی سخن می گویند، دانشمند به زبان دانشمند، سرباز صفر به زبان خود و کارگر زن به زبانی دیگر. گراس گاه گویش محلی را برای بیان شخصیتی به کار می گیرد و گاه زبان محاوره را و حتی به عمد، درحد سواد گوینده، واژه هایی اشتباه را تا مثلا خارجی بودن گوینده را برساند.
این داستان‌های کوتاه به دلیل تعدد موقعیت شخصیت‌ها و مشاغل آنها و حوادث مختلفی که برایشان رخ می‌دهد تنوع دارند. گراس از چندصدایی در این مجموعه داستان استفاده کرده‌است.
کتاب “قرن من”، با دیگر آثار گراس تفاوت اساسی دارد. برخلاف رمان های پر حجم او که به زبانی شیوا اما پیچیده نوشته شده اند و پی گیری آن ها شاید کار هر کسی نباشد، این کتاب مجموعه ای از نوشته های کوتاه است. هر قطعه، به واقعه ای مهم در یک سال از قرن بیستم نظر دارد. این کتاب از فراسوی تاریخ صحبت نمی کند، از پایین به تاریخ می نگرد، از دید شکست خوردگان. گونتر گراس در میان این قطعات از زندگی خود، وقایع اجتماعی آن سال ها و علایق خود می گوید.
این کتاب پر از شگردهای گوناگون نویسندگی است که گاه تنها با تغییر زبان و لحن و گاه با سبک ترکیب آن ها ایجاد می شود. روایتگر آن گاه کودکی است و گاه پادشاه ویلهلم دوم، گاه کارگران معدن و گاه یک نویسنده پاسیفیست. ماجرای کتاب نیز به جنگ جهانی اول، تفکرهای موجود در جامعه آن زمان و ابعاد جنگ بازمی گردد که البته در قالب یک یا چند تک گویی نمی گنجد.
اشخاص آن گونه که هستند به گونه ای طبیعی سخن می گویند، دانشمند به زبان دانشمند، سرباز صفر به زبان خود و کارگر زن به زبانی دیگر. گراس گاه گویش محلی را برای بیان شخصیتی به کار می گیرد و گاه زبان محاوره را و حتی به عمد، درحد سواد گوینده، واژه هایی اشتباه را تا مثلا خارجی بودن گوینده را برساند.
“قرن من “اثر “گونترگراس “نویسنده آلمانی، مجموعه‌ای از نوشته‌های کوتاه است که وی در هر قطعه (موزاییک) از آن به واقعه‌ای مهم در یک سال از قرن بیستم نظر دارد .این قطعات از زبان شخصیت‌های گوناگون بیان می‌شود .ماجرای جنگ جهانی اول، جنگ قدرت، جنگ در ویتنام و حوادث بی‌شمار دیگر از جمله موضوعاتی است که در این کتاب بازگو شده، اما یکی از نقطه‌های اوج کتاب ماجرای دو آلمان دو نیمه ناهمگون است که در رفتار شخصیت جاسوسی از آلمان شرقی تجلی پیدا می‌کند . او در حین تماشای مسابقه فوتبال میان دو آلمان شرقی و غربی، به یک اندازه از گل زدن یک آلمان به دیگری و در عین حال از گل خوردن آن یکی، هم خوشحال و هم ناراحت می‌شود .
دیدگاهی دارید؟