کتاب «ما و اقبال» نوشته علی شریعتی (۱۳۵۶-۱۳۱۲)، نویسنده تاریخ شناس و جامعه شناس معاصر است.
فعالیت های مذهبی و سیاسی، اندیشه ها، نظریات، سخنرانی ها و نوشته های علی شریعتی او را تبدیل به یکی از مشهورترین چهره های تاریخ معاصر ایران کرده است. اندیشه ها و آثار او هماره به عنوان منبع بسیاری از پژوهش ها و تحقیقات دانشگاهی و اسلام شناسی مورد استفاده قرار می گیرد.
این کتاب یکی از آثار مهم و قابل تأمل دکتر شریعتی است که در آن با معرفی اقبال، متنی را که چنین اندیشمندانی را پرورش داده است، معرفی می شود. در مقدمه همین کتاب آمده است که: « اقبال عنوان یک فصل است و با شناختن وی و سید جمال وارد متنی می شویم که عنوانش این شخصیت ها هستند، متنش خود ما، اندیشه ما، مشکلات و راه حل های ماست. » کتاب حاضر حاوی دو بخش است، دفتر اول سخنرانی وی در جلسه بزرگداشت اقبال لاهوری است، که از طرف حسینیه ارشاد در اردیبهشت ماه ۱۳۴۹ برگزار شد و دفتر دوم نوشتار او در باب اقبال است. هر دو متن (گفتار اول و نوشتار دوم) با عنوان ما و اقبال آمده است که مجموعاً در پی شناخت شخصیت اقبال و اندیشه های اوست با این تفاوت که در نوشتار دوم، بیشتر درسهایی که از اقبال می گیریم مطرح شده است.
در بخشی از کتاب «ما و اقبال» میخوانیم:
با این برنامه پرسش بسیار پر ارزش و سودمندی که ، به ابتکار موسسه تحقیقی و تبلیغی حسینیه ارشاد، در این جا برگزار میشود. شاید برای اولین بار باشد که ما در دوره جدید، در سطح جهانی فکر اسلامی و بینش انسانی و بین المللی اسلامی یک کار علمی و تحقیقی و منطقی می کنیم و این خود نشانه احساسی است که محمد اقبال، مظهر این احساس در عصر ماست.
اسلام، در دوره رکود و توفیقش، در چهارچوبه تنگ قومی و قالبهای بسته محلی خود منجمد شده و بینش جهانی و جهان بینی اسلام فراموش گشته است».