توضیحات

وقتشه ساکت شی

سال بلو، نویسنده برنده جایزه ادبی نوبل در کتاب وقتشه ساکت شی حکایت مردی سالخورده‌ای را روایت می‌کند که قصد یافتن یک زن و عذر‌خواهی از او به دلیل یک بی‌احترامی در دوران جوانی را دارد.

شخصیت اصلی داستان وقتشه ساکت شی (Him With His Foot In His Mouth)، رنجی را بر خود هموار می‌کند که یادآور رنج «اولیس» در سفرهای درونی است. او در این سفر به دنبال چیزی برای خود نیست بلکه به دنبال به دست آوردن دلی است که ممکن است سال‌ها پیش بر اثر یک بی‌احترامی کوچک شکسته شده باشد. این نوع نگاه که مانندش را کمتر می‌توان در آثار نویسندگان هم عصر سال بلو پیدا کرد نشان از نوعی اخلاق گرایی دارد، نوعی اخلاق گرایی که معتقد است آزار یک نفر به مثابه آزار کل جهان است.

داستان وقتشه ساکت شی، تلنگری به روان خواننده است، خواننده‌ای که به شکلی غیرمستقیم در می‌یابد که حوزه اخلاق، حوزه‌ای مختص به یک گروه خاص نیست. باور پذیری ماجرای داستان و همچنین ساخت و ساز روایت باعث می‌شود که مخاطب با خود بیندیشید که آیا خودش چنان جرات و جسارتی دارد که برای عذرخواهی از یک آدم دیگر این همه رنج را متحمل شود یا خیر؟ و ایجاد همین سوال است که کلیت اثر را در تعلیقی شیرین به پیش می‌برد.