فرج سرکوهی در این کتاب گذری دارد به زندگی سیاسی و فرهنگی خود از آغاز دوره جوانی در دهه ۴۰ تا زمانی که در سال ۱۳۷۷مجبور به ترک کشور شد. در این گذر، راوی گریزپا ما را با محافل و فضای ادبی و فرهنگی دهه ۴۰ آشنا می‌کند و سپس اشاره‌ای هم به فضای زندان سیاسی دهه ۵۰ دارد، که هفت سال از جوانی نویسنده در آنجا گذشته است.

بعد از انقلاب او به فعالیت فرهنگی و روزنامه‌نگاری روی می‌آورد و از سردبیران نشریه آدینه می‌شود. تکیه کتاب “یاس و داس” اما بر تلاش او و سایر نویسندگان برای تجدید حیات کانون نویسندگان بعد از پشت سرگذراندن سال‌های سیاه ۶۰ تا ۶۴ و حوادث دردناکی است که در دهه ۷۰ بر آن‌ها گذشت.