توضیحات
بینوایان قسمت ۳
بینوایان (به فرانسوی: Les Misérables) رمانی نوشتهٔ ویکتور هوگو، نویسندهٔ سرشناس فرانسوی است.
این کتاب اولین بار در سال ۱۸۶۲ منتشر شده و یکی از بزرگترین رمان‌های قرن ۱۹ است. با شروع انقلاب ژوئن در ۱۸۱۵ و به اوج رسیدن آن در ۱۸۳۲ در پاریس، این رمان از زندگی چند شخصیت و تمرکز بر مبارزات محکوم سابقه‌داری به نام ژان والژان و به رستگاری رسیدن او شکل گرفت.
این رمان با بررسی ماهیت قانون و بخشش، تاریخ فرانسه، معماری و طراحی شهریِ پاریس، سیاست‌ها، فلسفه اخلاق، ضد اخلاقیات، قضاوت‌ها، مذهب، نوع و ماهیت عشق را شرح می‌دهد. بینوایان به محبوبیت بزرگی بر روی صحنهٔ نمایش، تلویزیون و فیلم‌هایی مثل بینوایان (موزیکال)، بینوایان (فیلم ۱۹۹۸) و بینوایان (فیلم ۲۰۱۲)، دست پیدا کرد.
رمان، بیش از حد انتظار، طرفدار یافت و واکنش‌های انتقادیِ متنوع، که اکثراً منفی بودند بر رمان وارد شد. از لحاظ تجاری، این اثر یک موفقیت بزرگ در سطح جهان بود بطوریکه حتی در کشورهای انگلیسی زبان، این رمان معمولاً با عنوان اصلیِ فرانسویِ خود نام برده می‌شود.
ترجمه به فارسی
یوسف اعتصامی ملقب به اعتصام‌الملک، پدر پروین اعتصامی، اولین مترجمی است که فقط یک جلد از رمان دوجلدی بینوایان را با عنوان تیره‌بختان به فارسی برگردانده است و از ترجمه‌های عربی و ترکی آن نیز بهره گرفته‌است. این اثر بعدها مکرراً توسط دیگران ترجمه یا اقتباس شده‌است؛ از جمله: حسینقلی مستعان (۱۳۱۰)، عنایت‌الله شکیباپور و ابوذر صداقت (۱۳۳۴)، گیورگیس آقاسی (۱۳۴۲)، فریدون کار (۱۳۴۵)، ذبیح‌الله منصوری (۱۳۴۵)، امیر اسماعیلی (۱۳۶۲)، حمید عنایت‌بخش (۱۳۶۲)، محمدباقر پیروزی (۱۳۶۸)، محمد مجلسی (۱۳۸۰)، محسن سلیمانی (۱۳۸۶) و کیومرث پارسای (۱۳۹۱). فرج سرکوهی دربارهٔ ترجمهٔ حسینقلی مستعان می‌گوید که این ترجمه با اصل اثر بسیار فاصله دارد و مستعان شیوه و شگردهای پاورقی‌نویسی عامه‌پسند و نثر نازل خود را به ترجمه تزریق کرده‌است. مترجم متن کوتاه شده بینوایان (محسن سلیمانی، نشر افق) که خود ترجمه مستعان را با ترجمه متن انگلیسی مقایسه کرده‌است می‌گوید ترجمه در زمان خود بهترین ترجمه از بینوایان و بسیار امانت‌دارانه است. سیدعلی خامنه‌ای این ترجمه را برترین رمان تاریخ ارزیابی کرده‌است.
اقتباس‌ها و دنباله‌ها
کتاب‌ها (اقتباس و دنباله)
- ۱۸۷۲: گاوروش: پسر کوچه‌گرد. اقتباس توسط ام.سی. پایل.
- ۱۹۲۲: داستان بینوایان اقتباس توسط ایزابل فورتی.
- ۱۹۳۵: ژان والژان چکیده و بازگویی توسط سولومون کلیور.
- ۱۹۹۵: کوزت: دنباله بینوایان توسط لورا کالپاکیان که بیشتر دنباله‌ای بر تئاتر موزیکال بینوایان است تا رمان آن
- ۲۰۰۱: کوزت یا زمان خیال و ماریوس یا پناهنده دنباله‌هایی اثر فرانسوا سرزا. بازماندگان هوگو، از جمله یکی از نوادگان نوهٔ او، پیر هوگو خواستار ممنوعیت این رمان‌ها شدند. او مدعی شد که این رمان‌ها برخلاف قوانین اخلاقی مؤلف است و به «احترام به درستی» و «روح» رمان اصلی هوگو خیانت می‌کند.
- ۲۰۱۳: سنگرها: سیاحت ژاور. رمانی از سی.ای. شیلتون بر اساس زندگی ژاور در جوانی.
- ۲۰۱۴: کمی عاشق نوشتهٔ سوزان فلچر، بر پایهٔ زندگی جوانی اپونین.
کمیک
کمیک‌های غربی
- ۱۹۴۳: کمیک کلاسیکی اقتباس شده از بینوایان که تصویرسازی آن را رولاند لیوینگ‌استون بر عهده داشت.
- ۱۹۶۱: کمیک کلاسیکی که نسخهٔ به روز شدهٔ کمیک سال ۱۹۴۳ بود و تصویرسازی آن را نورمن نودل بر عهده داشت.
مانگا
- ۲۰۱۳: مانگای سریالی که توسط تاکاهیرو آرای اقتباس شد و در مجله مانتلی شونن ساندی به چاپ رسید.
- ۲۰۱۴: یو.دی.او. ان مانگا که اقتباسی به سبک مانگای کلاسیک بود. تصویرگری از سان‌نکو لی و اقتباس توسط کریستال سیلورمون.
فیلم
- ۱۸۹۷: ویکتور هوگو و شخصیت اصلی فقرا. فیلمی کوتاه از برادران لومیر. فیلم موجود است.
- ۱۹۰۵: خانه به‌دوش، فیلمی پنج دقیقه‌ای ساخته شده توسط آلبرت کاپلانی. فیلم موجود است.
- ۱۹۰۹: در سه بخشقیمت یک روح، مصیبت و زندگی جدید. فیلم توسط ادوین اس پورتر کارگردانی شده‌است و تهیه‌کنندهٔ آن شرکت تولیدی ادیسون بود. اگرچه فیلم به رمان وفادار است، اما اقتباس کاملی نیست و تا ورود ژان والژان به صومعه را به تصویر می‌کشد. اعتقاد بر این است فیلم از بین رفته‌است.
- ۱۹۰۹: در چهار بخش با عنوان‌های ژان والژان، قاب برده، فانتین؛ یا عشق مادر، و کوزت به کارگردانی جیمز استوارت بلکتون و تهیه‌کنندگی شرکت ویتاگراف ساخته شده‌است. این فیلم اولین فیلم با اقتباس کامل از رمان می‌باشد که احتمالاً که از بین رفته‌است.
- ۱۹۱۰: آ موجو اقتباسی ژاپنی.
- ۱۹۱۱: به کارگردانی آلبرت کاپلانی.
- ۱۹۱۳: دوباره به کارگردانی آلبرت کاپلانی با بازی هنری کراس در نقش ژان والژان. تبلیغات این فیلم از عبارت «بزرگترین فیلم ساخته شده» استفاده کرده بود و ۱۰۰۰۰۰ دلار بودجه داشته‌است.
- ۱۹۱۳: شمعدان‌های اسقف به کارگردانی هربرت برنون و بازی نورمن مک کینل بر اساس بخش اول رمان.
- ۱۹۱۷: به کارگردانی فرانک لوید و تهیه‌کنندگی ویلیام فاکس و بازی ویلیام فارنوم در نقش ژان والژان.
- ۱۹۲۲: لحظات پرتنش با نویسندگان بزرگ، یک تولید بریتانیایی به همراه صحنه‌هایی از رمان و بازی لین هاردینگ به عنوان والژان.
- ۱۹۲۳: آ موجو یک اقتباس ژاپنی به کارگردانی کیوهوکو یوشی‌هارا و یوشیمبو ایکدا؛ تولید آن پس از ساخت دو بخش از چهار بخش متوقف شد.
- ۱۹۲۵: به کارگردانی آنری فکور و بازی گابریل گابریو، ژان تولو، ساندرا میلووانف و فرانسوا روزه.
- ۱۹۲۹: شمعدان‌های اسقف به کارگردانی جورج ابوت. اقتباسی از فیلم تک‌برداشت نورمن مک‌کینل که بر پایه بخش اول رمان است. این فیلم اولین فیلم ناطق بینوایان به‌شمار می‌رود. با بازی والتر هیوستون به عنوان ژان والژان.
- ۱۹۲۹: آ موجو اقتباسی ژاپنی به کارگردانی سیکا شیبا.
- ۱۹۳۱: ژان والژان به کارگردانی تومو یوشیدا.
- ۱۹۳۴: اقتباس چهار ساعت و نیمهٔ فرانسوی به کارگردانی ریمون برنار و بازی هری باور، چارلز وانل، فلورل، زوسلین گائل و ژان سروه.
- ۱۹۳۵: به کارگردانی ریچارد بولسلافسکی و با بازی فردریک مارچ، چارلز لوتن، سدریک هاردویک، فلورنس الدریج، جان بیل و روشل هادسون. اولین اقتباسی که برای جایزه اسکار بهترین فیلم نامزد شد.
- ۱۹۳۷: گاوروش اقتباسی از کشور شوروی به کارگردانی تاتیانا لوکاشویچ.
- ۱۹۳۸: کیوجیندن یک اقتباس ژاپنی به کارگردانی مانساکو ایتامی.
- ۱۹۴۳: بینوایان اقتباسی مکزیکی به کارگردانی رناندو روورو.
- ۱۹۴۴: البوئسا اقتباسی مصری به کارگردانی کمال سلیم.
- ۱۹۴۸: به کارگردانی ریکاردو فردا و بازی جینو چروی، جیووانی هنریک، والنتیان کورتس، دوچیا جیرالدی و آلدو نیکودمی.
- ۱۹۴۹: بینوایان (Les Nouveaux Misérables) به کارگردانی آنری ورنوی.
- ۱۹۵۰: رمیزرابورو: کامی تو آکوما (به فارسی: بینوایان: خدایان و شیاطین) و رمیزرابورو: کامی تو جیو نو هاتا که به ترتیب توسط دایسوکه ایتو و ماساهیرو ماکینو کارگردانی شده‌است و به ترتیب در ۳ و ۱۴ نوامبر به نمایش درآمده‌است.
- ۱۹۵۲: به کارگردانی لوئیس مایلستون با بازی مایکل رنی، رابرت نیوتن، سیلویا سیدنی، دبرا پاجت و کامرون میچل.
- ۱۹۵۵: کوندان اقتباس هندی به کارگردانی سهراب مودی.
- ۱۹۵۵: آ موجو اقتباسی ژاپنی با کارگردانی نامشخص. بر اساس ویکی‌پدیای ژاپنی این نسخه کماکان موجود است.
- ۱۹۵۶: دوپاتاگا دوکا اقتباسی سریلانکایی به زبان سینهالی.
- ۱۹۵۷: سیراکارووا اقتباسی سریلانکایی به زبان سینهالی با کارگردانی سیریسنا ویمالاویرا.
- ۱۹۵۸: ساخته ژان پل کانوئس با بازی ژان گابن.
- ۱۹۵۸: بینوایان، اقتباسی برزیلی به کارگردانی دیونیسو آزودو.
- ۱۹۶۱: ژان والژان اقتباس کره‌ای به کارگردانی سونگ ها جو.
- ۱۹۶۱: کوزت، به کارگردانی آلن بودت در تئاتر جوانان برنامه کلاود سانتلی.
- ۱۹۶۲: گاوروش، به کارگردانی بودت در تئاتر جوانان.
- ۱۹۶۳: ژان والژان، به کارگردانی بودت در تئاتر جوانان.
- ۱۹۶۴: آ موجو، اقتباسی ژاپنی، کارگردان ناشناس.
- ۱۹۶۷: بینوایان اقتباسی برزیلی.
- ۱۹۶۷: سفیلر اقتباسی ترکیه‌ای.
- ۱۹۷۲: بیدلا پاتلو اقتباسی هندی به زبان تلگو با کارگردانی ویتالاچاریا.
- ۱۹۷۲: جنانا اولی (به فارسی نور خرد) اقتباسی هندی به زبان تامیلی با کارگردانی مدهاوان.
- ۱۹۷۷: نیدیپیدام اقتباسی هندی به زبان مالایالم بر اساس رمان بینوایان و فیلم مرد عوضی ساخته آلفرد هیچکاک.
- ۱۹۷۸: اقتباسی بریتانیایی به صورت تله‌فیلم به کارگردانی گلن جردن و بازی ریچارد جردن، آنتونی پرکینز، آنجلا پلزنس، کارولین لنگریش و کریستوفر گارد.
- ۱۹۷۸: البوئسا اقتباسی مصری.
- ۱۹۸۲: به کارگردانی روبر حسین و بازی لینو ونتورا، میشل بوکه، اولین بویکس، کریستین جین و فرانک دیویس.
- ۱۹۸۹: Ngọn Cỏ Gió Đùa اقتباسی ویتنامی به کارگردانی هاگ انگوک جان و فیلم‌نامهٔ ویت لین که توسط سایگون فیلم منتشر شد. اقتباس از کتابی به همین نام که خود آن کتاب از بینوایان نشأت گرفته‌است.
- ۱۹۹۳: فراری به کارگردانی اندرو دیویس و بازی هریسون فورد و تامی لی جونز که از سریالی با همین نام اقتباس شده بود.
- ۱۹۹۵: به کارگردانی کلود للوش، فیلمی نه چندان قدرتمند با داستانی چند لایه با بازی ژان پل بلموندو.
- بینوایان (فیلم ۱۹۹۸): ساخته بیله آگوست و با بازی لیام نیسون، جفری راش، اوما تورمن، کلر دینر و هانس متیسون.
- ۱۹۹۸: مانوتاپایا اقتباسی سینهالایی ساختهٔ مستر لیریاگولا.
- ۲۰۰۷: اقتباسی سودانی ساخته سال ۲۰۰۵ یا ۲۰۰۶ یا ۲۰۰۷ ساخته گادالا گوبارا با بازی جمال حسن در نقش ژان والژان.
- ۲۰۱۰: Ngọn Cỏ Gió Đùa فیلم موزیکال ویتنامی ساخته فام ون دای در شبکه اچ‌تی‌وی۹. اقتباس از کتابی به همین نام که خود آن از بینوایان نشأت گرفته‌است.
- ۲۰۱۱: بینوایان: طوفان در جمجمه فیلمبرداری از روی صحنه با بازی ژان بلورینی و کامیل دلا گویلونیر.
- ۲۰۱۲: اقتباسی از نمایشنامه موزیکال، با بازی هیو جکمن، راسل کرو، ان هتوی، سمنتا بارکس، آماندا سایفرد و ادی ردمین.
تلویزیون
- ۱۹۴۹: شمعدانی‌های اسقف بر پایه نمایشنامه نورمن مک‌کینل. پخش شده از تلویزیون بی‌بی‌سی. دیوید فاتئان نقش ژان والژان را در آن بازی می‌کرد.
- ۱۹۴۹: تجربهٔ اسقف، یک قسمت از مجموعه سریال درام آمریکایی به نام زمان نمایش تو. بر اساس یک اتفاق از رمان با بازی لیف اریکسون در نقش ژان والژان.
- ۱۹۵۲: گنج اسقف به نویسندگی ویلفرد هاروی. پخش شده از بی‌بی‌سی با بازی پدی کرین در نقش ژان والژان.
- ۱۹۵۳: شمعدانی‌های اسقف، یک قسمت ۳۰ دقیقه‌ای از مجموعهٔ آمریکایی تئاتر مدالیون با بازی ویکتور جوری در نقش ژان والژان.
- ۱۹۵۳: ژان والژان، یک قسمت از سریال درام آمریکایی به نام مونودراما تئاتر.
- ۱۹۶۳: فراری، یک سریال تلویزیونی آمریکایی به کارگردانی روی هوگینز اقتباسی آزاد از بینوایان که در آن ریچارد کیمبل نمادی از ژان والژان بود. نویسندگان نام تعقیب‌کنندهٔ کیمبل را جرارد گذاشتند زیرا تلفظ آن بسیار به ژاور نزدیک بود.
- ۱۹۶۴: بینوایان، یک سریال کوتاه ایتالیایی به کارگردانی ساندرو بلوچی. با بازی گستونه موسکین در نقش ژان والژان، تینو کارارو (ژاور)، ژولیا لاتزارینی (فانتین/کوزت بزرگسال)، لورتا گوجی (کوزت خردسال)، آنتونیو باتیستلا (موسیو تناردیه)، سزارینا جرالدی (مادام تناردیه)، آنجلا کاردیل (اپونین)، رابرت بیساکو (ماریوس)، کلودیو سورا (آنژولراس) و ادواردو نولا (گاوروش) که زمان کلی آن نزدیک به ده ساعت بود.
- ۱۹۶۷: یک سریال کوتاه ساخت بی‌بی‌سی به کارگردانی الن بریجز و بازی فرانک فینلی، آنتونی بیت، آلن راو، جودی پارفیت، میشل دوتریس، لزلی روش، الیزابت کانسل، ویویان مک‌درل، درک لامدن، کاوان کندل و فینالی کوری.
- ۱۹۶۷: بینوایان مجموعهٔ احساسی برزیلی با بازی لئوناردو ویار در نقش ژان والژان.
- ۱۹۷۰: بینوایان قسمتی از سریال آرژانتینی آلتا کمدیا به کارگردانی مارتین کلوتت و پخش شده در تاریخ ۱۳ ژوئن ۱۹۷۰.
- ۱۹۷۱: بینوایان قسمتی از سریال اسپانیایی نوولا که توسط تی‌وی‌ای تولید شد. کارگردان آن خوزه آنتونیو پارامو بود و خوزه کالوو در نقش ژان والژان نقش‌آفرینی می‌کرد.
- ۱۹۷۲: سریال فرانسوی به کارگردانی مارسل بلووال. با بازی: ژرژ ژره (ژان والژان)، برنارد فرسون (ژاور)، نیکول ژامت (کوزت)، فرانسیس مارتورت (ماریوس)، آلن موتت (تناردیه)، میشا بایارد (مادام تناردیه)، هرمین کاراگز (اپونین)، ان‌ماری کافینت (فانتین)، ژان لوک بوته (آنژولراس)، ژیل مایدون (گاوروش).
- ۱۹۷۴: بینوایان اقتباس تلویزیونی مکزیکی به کارگردانی آنتولیو خیمنز پونز با بازی سرخیو بوستامانته، آنتونیو پاسی، کارلوس آنکیرا، مگدا گوزمان، بلانکا سانچز، دیانا براکو و لوئیس ترنر. برخی قسمت‌های این سریال موجود است و دیگر قسمت‌ها احتمالاً از بین‌رفته‌است.
- ۱۹۸۰–۱: اینچومویو سریال تلویزیونی ژاپنی شبکه ان‌اچ‌کی در ۲۳ قسمت.
- ۱۹۸۵: نسخهٔ تلویزیونی فیلمی که ۱۹۸۲ ساخته شد با این تفاوت که ۳۰ دقیقه طولانی‌تر است و به چهار قسمت تقسیم شده‌است.
- ۱۹۸۷: گاوروش فیلم تلویزیونی ساخته آلمان شرقی براساس نمایش‌نامهٔ اجرا شده در ۱۹۶۷ نوشتهٔ پیتر انسیکات به کارگردانی دیتر بلمن.
- ۱۹۸۸: داستان ژان والژان ژاپنی، سریال تلویزیونی ژاپنی.
- ۲۰۰۰: سریال کوتاه تلویزیونی فرانسوی با مدت زمان ۶ ساعت.
- ۲۰۰۰: فیلم تلویزیونی سه ساعته که نسخهٔ انگلیسی سریال کوتاه فرانسوی ساخته شده در سال ۲۰۰۰ بود.
- ۲۰۱۳: Ngọn Cỏ Gió Đùa اقتباسی ۴۵ قسمتی ویتنامی با زمان کلی ۳۰ ساعت که از شبکه اچ‌تی‌وی۹ پخش شد.
- ۲۰۱۴–۱۵: بینوایان نیمه اقتباسی با زمان امروزی که به زبان اسپانیایی ساخته شد و از شبکه تله‌موندو پخش شد.
پویانمایی
- ۱۹۶۶: گاوروش انیمیشن کوتاه ساخت اتحاد جماهیر شوروی.
- ۱۹۷۷: کوزت یک پویانمایی خمیری ساخت اتحاد جماهیر شوروی.
- ۱۹۷۷: شوجو کوزت پخش شده از برنامهٔ تلویزیونی ژاپنی مانکا سکای موکاشی باناشی که در یک قسمت ساخته شد.
- ۱۹۷۸: آ موجو که دو قسمت نخست رمان را پوشش می‌دهد. در مانکا سکای موکاشی باناشی در ۱۳ قسمت پخش شد.
- ۱۹۷۹: ژان والژان مونتوگاتاری به کارگردانی تاکاشی کوکا برای توئی انیمیشن و نویسندگی ماساکی تسوجی.
- ۱۹۸۷: پویانمایی کوتاه دو دقیقه‌ای ساختهٔ مارا ماتوشکا.
- ۱۹۸۸: ساخته امرالد سیتی.
- ۱۹۹۲: پویانمایی ۲۶ قسمتی فرانسوی که توسط استودیوز انیماژ، ای‌بی پروداکشنز، پیکسی‌باکس و استودیو اس‌ای‌کی ساخته شد.
- ۱۹۹۳: نسخهٔ فیلم ۹۰ دقیقه‌ای سریال ۱۹۹۲.
- ۲۰۰۷: بینوایان (انیمه)|بینوایان یک سریال تلویزیونی ۵۲ قسمتی ژاپنی است که توسط نیپون انیمیشن ساخته شده‌است. این پویانمایی با بیشتر بیست و دو ساعت و سی دقیقه بلندترین اقتباس تا حال حاضر است.
رادیو
- ۱۹۲۵: شمعدانی‌های اسقف پخش شده از بی‌بی‌سی ۶بی‌ام بورنموث. همچنین پخش شده از ۲ای‌اچ ادیبورو در ۱۹۲۶، ۵دبلیوای کاردیف در ۱۹۲۷ و ۵پی‌ای پلیموث در ۱۹۲۸.
- ۱۹۳۷: بینوایان، سریال هفت قسمتی که کارگردان، نویسنده و تهیه‌کنندهٔ کار اورسن ولز بود و برای مرکوری تئاتر ساخته‌شد.
- ۱۹۳۹: ۱۲ قسمت پخش شده در بی‌بی‌سی نشنال پروگرم، به کارگردانی پاتریک ریدل و تهیه‌کنندگی جان چیتل و صداپیشگی هنری اینلی در نقش ژان والژان، بالیول هالووی در نقش ژاور، مارگارتا اسکات در نقش کوزت و پاتریک ودینگتون در نقش ماریوس به همراه موسیقی مخصوص که توسط رابرت چنگل ساخته شده بود.
- ۱۹۴۴: اقتباس توسط رودا پاور برای برنامهٔ «برای مدرسه» در سرویس خانگی بی‌بی‌سی. این اقتباس در طول دههٔ ۴۰ و ۵۰ میلادی مکرراً پخش می‌شد.
- ۱۹۵۲: یک اقتباس از فیلم ۱۹۵۲ با صداپیشگی دبرا پاگت و رابرت نیوتن در همان نقش‌هایی که در فیلم بازی کرده‌اند و کارگردانی ارل ابی برای لوکس رادیو تئاتر.
- ۱۹۷۶: اقتباس رادیویی ۱۶ قسمتی توسط باری کمپل، کنستانس کاکس و وال جیل‌گاد و صداپیشگی رابرت هاردی به عنوان ویکتور هوگو و ترور مارتین به عنوان ژان والژان. این برنامه از بی‌بی‌سی رادیو ۴ بین ۲ می و ۱۵ اوت ۱۹۷۶ پخش می‌شد.
- ۱۹۸۲: به کارگردانی هیمان براون برای سی‌بی‌اس رادیو.
- ۲۰۰۱: به شکل درام توسط سباستین باجیویج و لین کولان در ۵ قسمت به کارگردانی سالی اونز و جرمی مورتیمر برای بی‌بی‌سی رادیو ۴.
- ۲۰۰۲: به کارگردانی فیلیپ گلاس‌برو و تهیه‌کنندگی پل مک‌کاسکر برای تئاتر رادیویی تمرکز بر خانواده.
- ۲۰۱۲: ۱۴ قسمت، به کارگردانی فرانسیس کریستوف برای فرانس کلچر رادیو.
تئاتر موزیکال
در سال ۱۹۸۰، یک تئاتر موزیکال در سالن پالاس دو اسپرت پاریس با نام بینوایان شروع به کار کرد. این تئاتر به یکی از موفق‌ترین تئاترهای موزیکال تاریخ بدل شد. این کار توسط روبر حسین کارگردانی می‌شد و آهنگسازی آن توسط کلود میشل شونبرگ انجام گرفت و لیبرتوی آن توسط آلن بوبیل نوشته شد. نسخهٔ انگلیسی کار شونبرگ در ۱۹۸۵ در باربیکن آرت سنتر به روی صحنه رفت. تهیه‌کنندهٔ این کار کامرون مکینتاش بود و اقتباس و کارگردانی آن توسط ترور نان و جان کارد صورت گرفت. اشعار توسط هربرت کرتزمر نوشته شد جیمز فنتون مواردی را به آن اضافه کرد.
کنسرت
- ۱۹۹۵: بینوایان: شکل رؤیایی در کنسرت
- ۲۰۱۰: بینوایان: کنسرت بیست و پنجمین سالگرد.
نمایشنامه
- ۱۸۶۲: نیکوکاری، نمایش دو پرده‌ای سی.اچ. هازلوود بر اساس داستان بینوایان وکتور هوگو. نمایشنامه تبدیل ژان والژان (آقای فورستر) را توسط اسقف میرل (آقای جیمز جان‌استون) و نتیجهٔ توسعهٔ مارسی از جمله حادثه‌ای که برای ساوویارد ژارویس (خانم کاترین لوکته) رخ می‌دهد را به تصویر می‌کشد. اولین اجرای نمایشنامه هفتم نوامبر در سدلرز ول تئاتر لندن اجرا شد. در این نسخه فانتین خواهر ژان والژان گشته‌است، تغییری که بعدها در اقتباس هنری نویل پاسپورت زرد نیز استفاده شد.
- ۱۸۶۳: توسط چارلز هوگو پسر ویکتور هوگو،[۵۶] اقتباس دو پرده‌ای نمایشنامه در بروکسل (دولت فرانسه اجازه نمایش این نمایشنامه را در پاریس نداد). نمایشنامه متعاقباً در سال ۱۸۷۰ در بوردو و تا اندازه‌ای در سال ۱۸۷۸ در تئاتر دو لا پورته سنت مارتین پاریس اجرا شد (نمایشنامه با پناه‌گرفتن کوزت و والژان در صومعه پتی پیکپوس تمام می‌شود). در ۱۸۹۹ نمایش به صورت کامل در پاریس اجرا شد و اضافات و اصلاحات توسط پل موریس انجام شد، کسی که به عنوان نویسندهٔ همکار نامش درج شد. این نمایش با بازی بنیوت-کنستانت کوکلین در نقش ژان والژان و آهنگ آندره وارمسر اجرا شد.
- ۱۸۶۳: فانتین یا سرنوشت یک دختر کارگر که در سه بخش توسط آلبرت کاسدی از نسخهٔ اصلی فرانسوی ویکتور هوگو دراماتیزه شد. موسیقی توسط آهنگساز و کارگردان بزرگ کاپیتز اجرا شد. تنها سه روز در ژانویه در واشینگتن به روی صحنه رفت.
- ۱۸۶۳: ژان والژان نوشته هری سیمور با بازی جرج بونیفیس در نقش ژان والژان در بووری تئاتر اجرا شد.
- ۱۸۶۷: دیو چو بیرون رود فرشته درآید(با خروج شیطان خوبی فرا می‌رسد)، یک نمایشنامه با یک مقدمه و چهار پرده نوشته کلارنس هالت؛ اولین اجرای آن در سالون تئاتر شاهزادهٔ ولز در بیرمنگهام بود که مؤلف به عنوان والژان ایفای نقش می‌کرد. دوشیزه می هالت نقش فانتین و کوزت را ایفا می‌کرد، و خانم جانستون نقش اپونین را بازی می‌کرد. در ۱۸۶۹، نمایشنامه با نام سنگر اجرا شد. (اگرچه عنوان اصلی به عنوان زیرنویس لحاظ شده بود). این بار مؤلف در نقش والژان، خانم دیگبی ویلوبی در نقش فانتین و کوزت و خانم می هالت در نقش اپونین بازی کردند. اولین اجرای سنگر در کرایدون در ۱۸۶۷ بود و در سپتامبر ۱۸۷۸ در لندن، در سالن تئاتر دوک آغاز به کار کرد. نمایشنامه در نظر منتقدان و مردم موفق بود ور آخرین اجرایش در سال ۱۸۷۸ به روی صحنه رفت.
- ۱۸۶۸: گذرنامهٔ زرد، یک ملودرام که با یک مقدمه و چهار پرده به نویسندگی هنری نویل. عنوان اصلی که لرد چمبرلین مجوزش را صادر کرد جبرکار ژان والژان ۹۴۳۰ بود و این نمایشنامه با این عنوان در آگوست در آمفی‌تئاتر لیورپول برگزار شد. گذرنامهٔ زرد کار خودش را در ۷ نوامبر در سالن المپیک با بازی نویل در نقش ژان والژان آغاز کرد و با وجود نقدهای متفاوت بر طبق آمار اجرای افتخاری خود را در آوریل ۱۸۶۹ به روی صحنه برد. این نمایشنامه چندین‌بار احیا شد. برای آخرین بار در بریتانیا در سال ۱۸۹۹ با بازی آلگرنون سیمز در نقش والژان اجرا شد.
- ۱۸۶۸: آلفرد دمپایر، با نام مستعار پیر آدام، اقتباسی نوشت که توسط گوئرنزی حمایت شد و باعث شد ویکتور هوگو نامه‌ای افتخاری به آن‌ها بنویسد. دمپایر در سال ۱۸۷۳ به استرالیا رفت و سال ۱۸۷۴ این نمایش را در سالن سلطنتی سیدنی با نام گذرنامهٔ زرد یا داغی برای تمام زندگی اجرا کرد. در ۲۴ فوریه ۱۸۷۷ این نمایش برای سالن ویکتوریای سیدنی بازنویسی شد و عنوان ژان والژان، مقدس یا گناه‌کار را به خود گرفت. در ۲۶ مارس ۱۸۸۱، برای اجرا در سالن سوری انگلستان بار دیگر نمایشنامه بازنویسی شد و این بار با عنوان مقدس یا گناه‌کار به روی صحنه رفت. نمایشنامه برای اجرایی دیگر در سالن سلطنتی سیدنی در ۱۸۹۳ بازنویسی شد و عنوان محکوم شهید را به خود گرفت. در ۱۸۹۵ این نمایشنامه در سالن‌های متفاوتی از کالیفرنیا با نام بینوایان اجرا شد. پیرنگ نمایشنامه شباهت‌هایی به اقتباس ویلیام ماسکری با عنوان کفاره یا داغ برای تمام زندگی داشت که به‌طور ویژه در آن والژان به دست تناردیه کشته می‌شود درست زمانی که توسط ژاور عفو شده‌است.
- ۱۸۶۹: مردانی با دو زندگی، اقتباسی از رمان ویلیام بایل برنارد، که برای اولین بار در دوری لین در ۲۹ مارس اجرا شد با بازی چارلز دیلون در نقش والژان. دیلون دو سال پیش از آن همین نقش را در نمایش‌نامه‌ای با عنوان ژان والژان نوشتهٔ شفیلد پلی‌رایت جوزف فاکس ایفا کرده‌بود اما آن نمایش بدون مجوز تنها در یکی از ایالات به روی صحنه رفته‌بود. برنارد تغییراتی اساسی در داستان اصلی به وجود آورد مانند آن‌که ژان والژان به خاطر فرار از خدمت سربازی به یک کشتی فرستاده شده‌بود نه برای دزدیدن یک تکه نان. پس ار اجرای اولیهٔ نمایش این نمایشنامه به ندرت اجرا شد.
- ۱۸۷۰: فانتین، نوشتهٔ برانسون هاوارد و اجرا شده در دیترویت.
- ۱۸۷۲: کفاره، نوشتهٔ ویلیام ماسکری که در یک مقدمه و چهار پرده که بر اساس بینوایان ویکتور هوگو نوشته شده و در ۳۱ آگوست در سال ویکتوریای لندن به روی صحنه رفت. در ۱۴ سپتامبر در سدلر ولز به نمایش درآمد و در ۱۸۷۷ در تن تبلیوکس منچستر به نمایش گذاشته شد.
- ۱۸۷۵: یک نمایشنامه با عنوان کوزت با بازی لوئیس جیمز به عنوان ژان والژان اجرا شده در بوستون تئاتر.
- ۱۸۷۸: والژان نوشته آلگرنون ویلوبی بر اساس رمان بینوایان ویکتور هوگو که در آن آقای جان کلمن چهار نقش را بازی می‌کرد: ژان والژان، مسیو مادلن، فراری و اوربان له‌بلانک. اولین اجرایش در آگوست در سالن شاهزاده ولز گلاسکو بود. آخرین اجرای آن در سال ۱۸۸۳ بود.
- ۱۸۸۴: بینوایان، اقتباسی از ویلسون مک‌درمات و برتراند اچ. آتوود که در ۲۷ ژوئن ۱۸۸۴ تحت شمارهٔ ۱۲۹۲۴ توسط نام مؤلفان پخش شد.
- ۱۸۸۶: ژان واژان یا سایه‌ای از قانون در پنج پرده به نویسندگی هری کلیفورد فولتون.
- ۱۸۹۲: پس از ده سال نوشته پرسی اچ. ورنون در یک پرده بر اساس اولین قسمت رمان و برخورد ژان والژان و اسقف که برای اولین بار در ۲۱ اکتبر در سالن متروپول بریکنهارد اجرا شد.
- ۱۹۰۱: شمعدانی‌های اسقف در یک پرده به نویسندگی نورمن مک‌کینل بر اساس بخش اول رمان.
- ۱۹۰۶: ژان والژان در چهار پرده نوشتهٔ چارلز لاوسون که در ۱۸ ژوئیه ۱۹۰۶ تحت شمارهٔ دی-۸۳۴۲ ثبت شده‌است.
- ۱۹۰۶: ژان والژان که در ۲۰ نوامبر ۱۹۰۵ به شماره ۵–۷۶۴۳ به نام گابریل پولاک ثبت شده‌است.
- ۱۹۰۶: بازیگر برادوی ویلتون لاکایه، اقتباسی نوشت در پنج پرده به نام مرد و قانون و خودش نقش ژان والژان را بازی کرد.
- ۱۹۱۴: ژان والژان توسط آگوستا استونسون به نمایشنامه تبدیل شد.
- ۱۹۲۹: شمعدانی‌های نقره در یک پرده توسط گیلبرت هادسون. اقتباس از یک قسمت بینوایان ویکتور هوگو.
- ۱۹۳۸: ژان والژان و عروسک کریسمس نوشته اگنس آیرن. انتشارات دراماتیک اسمیت. یک نمایشنامه کریسمسی که در آن ژان والژان کوزت را در عصر کریسمس پیدا می‌کند.
- ۱۹۵۵: سفیر خدا، یک نمایشنامه در سه پرده نوشتهٔ هارولد هومز استوارت جکسون. منتشر شده توسط اپورتث پلیز. برداشتی آزاد از یک اتفاق در بینوایان.
- ۱۹۸۷: اقتباسی توسط تیم کلی.
- ۱۹۹۷: اقتباسی توسط جاناتان هالووی.
- ۲۰۱۱: اقتباسی توسط اسپریتوال توییست پروداکشنز به نام بینوایان: داستانی شکوهمند با بزرگنمایی جنبه‌های مذهبی داستان
- ۲۰۱۳: بینوایان: خاطرات ژان والژان با نمایشی محدود با نقش‌آفرینی بازیگران سوث دونون در نوامبر و سپتامبر. اقتباس تقریباً از کتاب نشأت گرفته‌بود با برخی صحنه‌هایی که به خوبی شناخته نشده بودند.
- یک تئاتر خیابانی که هر تابستان در مونتروی، پا-دو-کاله اجرا می‌شود، بر اساس اولین بخش رمان.
بازی
- یک بازی ماجراجویی که توسط کریس تولورثی منتشر شده که اقتباسی نزدیک به اصل کتاب است.
- یک بازی رایگان در ژانر بازی مبارزه‌ای که بر اساس تئاتر موزیکال بینوایان ساخته‌شده‌است. نام بازی آرم‌جو بود که توسط تاکاسه تولید شد. این نام به خاطر جناس آن با عنوان ژاپنی رمان، آموجو انتخاب شد. ترکیب شخصیت‌های موزیکال به صورت ژان والژان، آنژولراس، ماریوس، کوزت، اپونین، تناردیه و ژاور اما در بازی نام‌ها به پلیس، یا کلون رباتیک والژان که نامش را روبوژان گذاشته بودند، یک تجسم از قاضی و یک خرگوش به نام پون‌پون تغییر یافت.
- در ۲۰۱۳، آنومان اینتراکتیو بینوایان: سرنوشت کوزت را راه‌اندازی کرد که در ژانر شی پنهان شده‌است و اقتباسی از رمان می‌باشد. بازیکنان به جای کوزت بازی می‌کنند و سعی در فرار از صاحبان مهمان‌خانه دارند.
- بینوایان: ژان والژان در ژانر شی پنهان شده و بر اساس اتفاقات رمان.
نمایش اینترنتی
در ۲۰۱۵، یک گروه مشهور به «استریم وائودویلیانز» شروع به تولید یک سریال به نام دوستان آب‌ث کرد که داستان یک گروه فعال سیاسی از دانش‌آموزان کالج و دبیرستان است که می‌خواهند جهان را به جای بهتری تبدیل کنند.
دیدگاهی دارید؟