توضیحات
منصورنامه
منظومهای عرفانی منسوب به محمد عطار نیشابوری نویسنده و شاعر صوفی مشرب ایرانی است. کاتب این اثر مشخص نیست.
منصور نامه = حلاج نامه = هیلاج نامه
«حال او حال عجب بود ای پسر / نی چو حال این کسان بیخبر» انجام:«ور به خود نتوانی آن بت را شکست / همتی خواه از دل مردان رست» «در حقیقت مرد معنیدار باش / همنشین خواجه عطار باش» تزئینات متن:نشانیها به شنگرف. عناوین یک در میان با شنگرف و زعفران. رسالههای منظوم ۴ ستونی. آثار سطراندازی در نسخه مشخص است. رکابه نویسی:دارد. نوع کاغذ:نخودی آهار مهره نازک. تزئینات جلد:تیماج مشکی، دو رو، قطر: ۹/۲٫ نسخه کامل است. نسخه در حاشیه تصحیح شده است. پنج برگ از آغاز نسخه سفید و نانوشته است. در رساله های منثور برای متمایز کردن پاره های اشعار از دو علامت خاص استفاده شده است. در بر چسب کاغذی پشت عطف نوشته شده: «فهرست این کتاب در پشت کتاب نوشته شده است. کتابی است بسیار نافع و خطی است».
در ۴ برگ اول نسخه یادداشت های پراکنده زیادی بدین ترتیب دارد: دو فهرست از رسالههایی که در جوف این مجموعه میباشند یکی از آنها مورخ ربیع الثانی ۱۲۶۹ ق به خط حاج میرزا احمد که جعفر سلطان القرایی او را میرزا احمد دیوان بیگی مؤلف حدیقه الشعراء دانسته است و نوشته که در صفحه اول نقش بدیع مهر و امضای او به چشم میخورد، چندین غزل و رباعی از سعدی و جامی و شیخ ابوسعید ابوالخیر و درویش اخلاص (با این یادداشت در پایان: در وقتی که از بلده هرات برگشته بودم در قریه ازغند به خدمت درویش قلمی شد) و درویش حسینی گنابادی در غره ذیقعده سنه الف ۶ من اربع به خط خودش، یک رباعی از اسم علی جنابدی در ۳ شوال ۱۰۲۴ق از خودش حسب الفرموده قدوت السالکین و اکمل الکاملین درویش اخلاص، یک رباعی نوشته شده حسب الفرموده صاحب بیاض در ۲۰ شعبان ۱۰۲۴ ق به خط جلالالدین … اشعاری از خود درویش اخلاص و دیگرانی که نامشان نوشته نشده است. ۳جزوهها ۸ برگی است. نک: منزوی، ج۴، ص ۳۳۲۹- ۳۳۳۰؛ مشترک پاکستان، ج۷، ص ۶۱۶- ۶۱۸؛ دنا، ج۱۰، ص ۱۲۱۴٫ هیلاج نامه وضعیت استنساخ نسخه: بیشتر مجموعه به خط دوست محمد بن علی دوست بدستانی / بجستانی است. یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نستعلیق.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۱بالای همه صفحات نام رسالهها مجموعه نوشته شده است. مشخصات اثر: یادداشتهای تملک: شکل و سجع مهر: متن یادداشت: در برگهای نخستین نسخه چندین یادداشت تملک بدین ترتیب: تملک حاج میرزا احمد، تملک محمدرضا بن میرزا محمدتقی در جمادیالاول ۱۲۵۰ق (وی نسخه را زبده الاطیاب نامیده است)، تملکی در شعبان ۱۲۶۲ ق، تملک میرزا احمد بن آقا ابوالحسن شیرازی، یادداشت امانت کتاب از میرزا محمدرضا آمده است. در برگ آخر نسخه تملک شرفالدین حسن … در ۱۰۹۷ق آمده است.
نسخه از جعفر سلطان القرایی در آذر ۱۳۴۸ش خریداری شده است. دارای مهر کتابخانه جعفر سلطان القرایی. بر برگ اول نسخه نقش بدیع میرزا احمد بن آقا ابوالحسن شیرازی با مهر مربع او: «ابن ابوالحسن احمد الشریف ۱۲۷۰ (؟)» حک شده است. در حاشیه بر ۷۸ر مهر بیضوی به نقش: «یا امیرالمؤمنین ۱۷۶» و در حاشیه برگهای ۴۸ر، ۱۱۹پ، ۱۲۷پ و ۱۶۷پ مهر بیضوی: «الواثق بالله الغنی عبده رجب علی ۱۰۷۷» حک شده است. در برگهای نخستین نسخه چندین مهر تملک بدین ترتیب: مهرهای بیضوی به نقش: «عبده الراجی محمد تقی ۱۲۲۱» و «بنده آل محمدتقی ۱۲۲۱» و «عبده محمدتقی» که تاریخش به درستی خوانده نمیشود و «عبده محمدتقی بن حیدر علی» و « تلک الجنه التی یورث من عبادنا من کان تقیاً ۱۱۱۱» و مهر مستطیل: «لا اله الا الملک الحق المبین عبده محمدتقی ۱۲۲۵»، مهر مربع: «الله حسبی و کفایی احمد ۱۲۶۶»، مهر بیضوی «شعاع ۱۳۱۵» (این مهر در آغاز و پایان همه رسالههای نسخه دیده میشود)، مهر مربع: «… محمدتقی ۱۲۲۴» و مهر مربع بزرگ به نقش: «العبد محمدتقی بن حیدر علی بن عزیز الله»، حک شده است. یادداشت عملیات: بعضی از برگها دو پوسته شده است. یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد ۲/ ۲۹، صفحه ۷۱۵- ۷۲۱٫ صحافی شده با: نقش بدیع/ غزالی مشهدی۵۱۵۲۶۳ عنوانهای گونه گون دیگر: حلاج نامه موضوع (اسم عام یا عبارت اسمی عام): ادبیات
دیگر نسخه های این کتاب
دیدگاهی دارید؟