توضیحات
برادرم جاودگر بود
کتاب با شعر به هم پیوستۀ رواییِ در عین حال فُرم گرا شروع میشه (یه چیزی تو مایه های شعرهای بلند آلن گینزبرگ یا شعرهای بوکوفسکی یا مثلن شعرهای براهنی تو کتاب “ظل الله”، ولی خب از یه تاریخ مردمی و از آدمهایی میگه که تا حالا کمتر بهشون صدا و بلند گو دادن تو ادبیات.
کتاب زبان سانسور نشده و مملوء از حرفها و کلمات رکیکه؛ بازم یه چیزی شبیه براهنی و گینزبرگ؛ و خب این زبان سانسور نشده به نظرم صمیمی اومد و خواندنی و متفاوت.
تکان دهنده ترین و فراموش نشدنی ترین شخصیت کتاب “لیدوش ارمنی” سیزده ساله بود و سرگذشت غم انگیزش.
در قسمتی از کتاب اومده:
تا روزی که یک زن
در سرزمین من خودفروشی کند
من..
دیدگاهی دارید؟