توضیحات

سخنرانی حسین دهنوی در مورد آسیب شناسی روابط دختر و پسر

ارتباط با جنس مخالف موضوعى مهم و حساس است. ، اگر خطرها و زیان‏هاى ارتباط، اصل مسأله رابطه با دیگران را مخدوش سازد – از محدوده مجاز و صحیح ارتباط خارج شود و ارزش‏هاى اخلاقى را زیر پا گذارد – باید جداً از آن پرهیز کرد؛ زیرا شرایط و فضا و نیز محتواى این رابطه‏ ها با موازین و آداب اخلاقى و مذهبى سازگار نیست و در اکثر قریب به اتفاق موارد به انتقال پیام‏هاى احساسى، عاطفى، جنسى و… که ریشه شیطانى دارد، مى‏انجامد. بنابراین، معیار داورى درباره روابط افراد، به ویژه جنس مخالف، توجه به مقررات وموازین عقلى و شرعى ارتباط است.

رابطه دخترها و پسرها در جامعه ی ما چگونه است؟
آیا ارتباط بین دو جنس همیشه به پیوندهای عاطفی و صمیمانه منجر می شود؟

طبق یک نظرسنجی از دختر ها و پسر ها، ۶۱ درصد پسر ها گفته اند که روابط با دوستان دختر خود را به شکل مقطعی ادامه می دهند(!) ۵۰ درصد دخترها نیز به قطع ارتباط در صورت احساس بازیچه بودن از سوی پسرها ابراز تمایل کرده اند. درباره مکان دوست یابی ۵۹ درصد پسرها پارک و مراکز تفریحی، ۳۱ درصد مراکز آموزشی، ۲ درصد خیابان، ۶ درصد هر کجا که ممکن باشد و بقیه اظهار نظر نکرده اند. همچنین درباره اطلاع والدین از دوستی ها ۸۱ درصد دختر ها گفته اند که به دور از چشم والدین با پسرها ارتباط دارند، ۱۰ درصد گفته اند که مادرانشان مطلع هستند، ۳ درصد به اطلاع کامل والدین اشاره کرده اند و ۶ درصد بقیه در این باره اظهار نظر نکرده اند.
بحث رابطه دختر و پسر در جامعه ما اکنون و با گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی همچنان به عنوان یکی از نیمه های تاریک روابط اجتماعی خودنمایی می کند، موضوعی که اما و اگرها و باید و نبایدهای بی شماری را متوجه سیاستگذاران نموده و از سوی دیگر به وضوح نشان دهنده کلاف سر درگمی است که راه خروج از ابهام در این روابط را ناکام گذاشته است. در این عرصه وجود برخی خط قرمزها در بیان مسایل تا حد زیادی بی دلیل، در رها شدن موضوع به صورت عیب تاثیر داشته است.
با این وجود اشتراک مفهومی عباراتی چون رابطه دختر و پسر، دوست دختر و دوست پسر، روابط عاشقانه و در اصطلاح خیابانی و … مانع از آن است که بخواهیم تفاوتی در ماهیت و کارکرد این عبارات قایل شویم.
یک نیاز طبیعی اما کنترل شده