توضیحات
ملاحظات فلسفی در دین و علم
وجه ظاهرا مشترک بینش دینی و دید علمی از یکسو و تفکر فلسفی از سوی دیگر در آن است که همگی از چیستی و چگونگی هستی جهان میپرسند.
اما چون بینش دینی وابستهی کلام قدسی است و قدسیت کلام قدسی بیش از هر چیز در آن است که همه چیز را از پیش میداند، میتوان گفت که پرسش در بینش دینی ظاهری است و دین هرگونه پرسشی را در نهاد خود غیرممکن میسازد. به سخن دیگر در روال دینی، پرسش هرگز پرسش نیست و بینش دینی به مرگ قطعی خواهد مرد به محض اینکه نیروی پرسش واقعی در درون آن آزاد گردد. در علم چنین نیست، از پرسش است که دید علمی میتواند به پاسخ برسد ولی وقتی پرسش در علم به پاسخ خود رسید، پاسخ به اعتبار خود باقی می ماند.
پرسش علمی به خلاف «پرسش» دینی نه ناظر و متکی بر یک مرجع، بلکه ناظر و متکی بر دانستههای مرتبطی است که از طریق تحقیق در امور حاصل میشوند.
دیدگاهی دارید؟