تصویر کهنه که وقایع تاریخی زیادی را بیان می کند، یک داستان است . در این داستان صحنه های جنگی وحشیانه ای ترسیم می شود که در آن بزرگ ترین و بهترین اسلحه مردم شیلی غرور و شجاعت ملی آنهاست.
این رمان فصلی در تاریخ ادبیات آمریکای لاتین و جهان در زمینه ” ادبیات تبعید ” و نا گزیر ” کشف هویت فراموش شده ” است .
چنان که می دانیم نویسنده مطابق نوشته ی دانش نامه ی ویکی پدیا برادرزاده یا خواهرزاده ( Niece ) سالوادور آلنده رئیس جمهور شیلی است که در پی کودتای ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ به اشاره ی ” سیا ” ، رهبری ژنرال پینوشه و قتل ریاست جمهوری ، نامش در فهرست سیاه توقیف شدگان بود .
ناگزیر به ونزوئلا گریخت و هم چنان که خود گفته سیزده سال از عمر خود را در تبعید گذراند . او در ” لیما ” ی پرو متولد شده و بخشی بزرگ از عمر خود را در کشورهای بولیوی ، شیلی ، ونزوئلا ، لبنان ، بلژیک و ایالات متحده ی آمریکا گذرانده و هم اکنون نیز ششمین دهه ی عمر خود را به عنوان شهروند آمریکایی در سانفرانسیسکوی کالیفرنیا می گذراند .
آلنده خود در مصاحبه ای گفته : ” من حاشیه ای ام ؛ من یک خارجی ام و همیشه در اینجا [ ایالات متحده ] خارجی خواهم ماند : یک خارجی به اعتبار زبان ، فرهنگ ، شیوه های زندگی مردم ، به اعتبار ارزش ها و هر چیز دیگر . “