توضیحات

قرآن، کلام محمد

آیات مکی قرآن آیاتی هستند که محمد آنها را در مکه نوشته و صرفا رنگ و بوی اصلاحی و انسانی دارد که دقیقا برای جا افتادن زده و نوشته شده است، ولی آیات مدنی که در مدینه نوشته شده فقط رنگ و حال جنگ و غارت و گردن زدن دارد.

حال، چطور میتوان باور داشت که الله متعادل در زمان کوتاهی که دستش از همه چیز کوتاه است حرف های خوب بزند، مردم را فریب دهد و وقتی هنوز فرستاده اش در مکه صاحب قدرت نشده، کلامش رنگ و بوی معصومیت و انسانیت دارد و وقتی که او را به مدینه می فرستد و صاحب قدرتش می کند، ۱۸۰ درجه تغییر عقیده داده و تنها به خونریزی و غارت و مسایل سکسی می پردازد.

با یک نگاه سطحی به قرآن دو نکته دستگیر خواننده می شود، اول اینکه در ابتدای کار تمام سوره ها طول و دراز بوده و این مربوط به زمانی است که محمد، حوصله و وقت زیادی داشته و کپی برداری او از فرامین زرتشت و یهودیت و مسیحیت، سر فرصت انجام میگرفته.

هرچه به انتهای قرآن نزدیک تر می شویم، سوره ها محدود به چند آیه می شوند که بیشتر آنها تکراری است و به جنگ و خونریزی و غارت خلاصه می شود که نشان دهنده ته کشیدن مفروضات محمد است.