توضیحات
قصر پرندگان غمگین
قصه‌ی کتاب همسو با افسانه ی مشهور کردستان «لاس و خزال» است که در آن لاس همسرش «خانزاد» را رها می‌کند و برای بدست آوردن دل معشوقه‌اش خزال، به خواسته‌ی وی راهی سفری دور برای به دست آوردن گل «شوران» می‌شود؛ چرا که خزال فقط با این شرط عشق وی را می‌پذیرد.
در رمان نامبرده کامران سلما، منصور اسرین و خالد آمون سه جوان کرد زبانی هستند که عاشق دختری به نام «سوسن» می‌شوند و بنا به خواسته‌ی وی، برای به دست آوردن عشقش باید به مدت هشت سال، صد پرنده نایاب را در سراسر دنیا جمع آوری کنند و نزد او بیاورند.
پرسش اصلی کتاب این‌چنین مطرح‌شده است:
«وقتی وارد اتاق شد، قبل از همه تابلویی توجهش را جلب کرد… تابلوی چند پرنده‌ی تنها که روی قفسی خالی نشسته و به افقی دور خیره شده‌اند… برای نخستین بار احساس کرد که پرنده‌ها به این می‌اندیشند که آیا پرواز کنند یا به قفس برگردند»(ص ۷۰).
این نخستین مسئله‌ای است که پیش روی خواننده قرار می‌گیرد. در این رمان نیز نویسنده به بیان پدیده‌ی مهاجرت مردم خود پرداخته است. وی جوانب مختلف این پدیده و آثارش را در جامعه‌ی خود تشریح کرده است. بختیار علی مشخصاً نویسنده‌ای فرهنگ دوست است که دردهای جامعه خود را با تمامی جزئیاتش ازنظر دور نداشته و تجربیاتش را در کتاب خویش عیناً منعکس می‌کند. آنچه حائز اهمیت است، فرهنگ‌سازی مناسب و تلنگری است که نویسنده به مردمش می‌زند. او خواننده را از عواقب عارضه‌های شوم موجود در جامعه آگاه می‌کند و می‌خواهد دنیا را بزرگ‌تر ببینند و دیدگاهشان را وسیع‌تر کنند چراکه دنیا صرفاً همین زندگانی محصور در چارچوب این شهر کوچک نیست.
دیدگاهی دارید؟