توضیحات
تاریخ نگاری عصر صفویه
آنچه این نوشته بدان می پردازد، «تاریخ نگاری عصر صفویه» است که علی رغم قابل توجه بودن نوشته های تاریخی این دوره، لیکن کمتر مورد توجه و بررسی قرار گرفته و آن اعتنایی که به دوره های تاریخی دیگر شده به این عصر مبذول نشده است.همین نکته ضرورتی را ایجاب کرد که هر چند مختصر، گذرا و ناقص، به این مقوله پرداخته شود.
مجموعه حاضر تحقیق و تدوینی است در زمینه ،تاریخنگاری ،و ،منابع تاریخی ،عصر صفویه .ابتدای کتاب مبحثی اجمالی است درباره مقوله ،تاریخنگاری ، که در آن به روند شکلگیری ،تاریخ نگاری اسلامی ـ عربی ،و ،تاریخ نگاری ایرانی، خاصه ویژگیهای تاریخ نگاری عصر صفویه اشاره شده است .
آنگاه منابع تاریخی ایران در عصر صفویه طی قرون دهم و یازدهم و دهههای نخستین قرن دوازدهم هجری قمری در اشکال مختلف معرفی میشود که عبارتاند از : تاریخ عمومی، تاریخ محلی، تک نگاری، تراجم احوال و حسب حالنویسی، تذکرهها و حماسههای تاریخی و نوشتههای اداری که بسیاری از آنها به چاپ رسیده و تعداد زیادی همچنان به صورت نسخه خطی نگهداری میشوند .
در ادامه، شرحی از سفرنامهها و آثار مختلف اروپاییان با این ترتیب، فراهم میآید : ایتالیاییها ;پرتغالیها و اسپانیولیها ;انگلیسیها ;هلندیها ;آلمانیها ; فرانسویها ;لهستانیها ;ماموران و سیاحان روسی .سپس منابع مربوط به تاریخ ایران اواخر صفویه و دوران افاغنه، شامل منابع فارسی، ارمنی، گرجی و اروپایی معرفی و شرحی در باب عوامل انقراض صفویه ذکر میشود .منابع هندی، تورانی و ترکی نیز در بخش پایانی منابع و متون صفوی معرفی و بررسی شده است .
در بخش دیگری از کتاب، کتاب شناسی توصیفی تحقیقات و نوشتههای جدید درباره سلسله صفویه در دو قسمت فراهم آمده است:
۱ ـ نوشتههای اصلی شامل نوشتههای فارسی و ترجمه، ماخذ خارجی، پایان نامهها، مقالات فارسی و خارجی،
۲ـ منابع فرعی مشتمل بر منابع فارسی و خارجی و منابع عمومی است .
دیدگاهی دارید؟