أسرار المعارف، آخرین تألیف حاج میرزا حسن اصفهانی، ملقب به صفی‎علی‌شاه، از مشهورترین مشایخ و بزرگان متصوفه و از جمله فضلا و بزرگان عرفای سلسله نعمت‌اللهی است که شاعری توانا و عارفی مطلع بوده و سلسله صفی‎علی‌شاهی را بنیان نهاد.

کتاب به دستور هادی مولوی گیلانی (وفاعلی) نوشته شده است.

کتاب با مقدمه گیلانی آغاز و مطالب در دو بخش اصلی تنظیم شده است.

برای مطالب کتاب، عنوان خاصی در نظر گرفته نشده است و فقط مطالب مختلف، با شماره و عدد از یکدیگر جدا شده و در بخش اول، مجموعا ۷۳ موضوع، شمارذاری شده است.

در مقدمه به موضوع و چگونگی نگارش کتاب، اشاره شده است.

نویسنده در بخش اول کتاب که موسوم به «أسرار المعارف» می‌باشد، در مورد عارف، درویش، صوفی، خلافت، اهل توحید و… سخن گفته است. انسانیت، سلوک باطن، آداب ظاهر، سلوک تصوف، تمییز درویش از غیر، ظهور امام مهدی(عج)، اصول مدنیت، نصیحت به عرفا و… دیگر عناوینی هستند که در این کتاب، محور بحث قرار گرفته‌اند.

نویسنده در ابتدای بخش نخست، تصوف را مانند گوهری در قعری محیط دانسته که عمق آن، به اندازه عمر آدمی است و نهنگان بسیار در اطراف آن صدف است و بدیهی است که چنین گوهری را به محض ادعا و تصور، نتوان به دست آورد، بلکه تحصیل آن، شرایطی دارد که عمل به آن هم بدون تأییدات الهی و عنایات ازلی ممکن نباشد. از جمله این شروط، گذشتن از جان و مال و مرادات دنیوی است.

وی شرط دیگر را خدمت غواصی دانسته و در تشبیهی زیبا، دستیابی به تصوف حقیقی را چنین به تصویر کشیده است: «دیگر از شرایط، خدمت غواصی است که وضع فرو رفتن در این بحر و وقت آن را بداند و جای آن را بشناسد و از تدبیر دفع نهنگ آگاه باشد و او را بیاموزد و نفسی که ماهیان دریا راست از وی طلب کند؛ تا اگر زمان غوصش دراز کشد، خستگی نیابد و از راه نماند و قوت قلبی که از هیبت و تلاطم بحر مضطرب نگردد، از وی بیابد و بصیرتی که آن صدف را که گوهر در اوست از غیر آن تمیز دهد، به نظر او حاصل کند و طور نفس را که در آب چگونه باید کشید که خسته نگردد، از وی بیاموزد و از وضع و وقت و جای فرو شدن مطلع بود… و از هجوم جانوارن بحری نترسد و از کثرت عمق بحر مضطرب نشود و به واهمه نیفتد» و تازه بعد از همه این امور و طی تمام این عقبات و حفظ مقامات، وی کار را موقوف به خواست خدا و نصیب و روزی او دانسته است.

وی سپس به این نکته اشاره می‌کند که دستیابی به این گوهر، منحصر است به دو اصل و هزار شرط که اصل اول، گذشتن از جان و ترک آمال دنیوی و اخروی و مرادات ظاهری و باطنی و اصل دوم، طلب دلیلی که افسون جانوارن بحری را بداند و از تدبیر دفع نهنگ، آگاه باشد