توضیحات
لذتی که حرفش بود: شش تک نگاری درباره دیدن و زیستن
پیمان هوشمندزاده در کتاب «لذتی که حرفش بود» شش تکنگاری دربارهٔ دیدن و زیستن دارد. درباره طبیعی بودن، فراموشی، سکوت، خیال، لذت و ترس از برهنه بودن.
این موضوعات و دلمشغولیها شاید در زندگی هر کسی اتفاق بیفتند. موضوعاتی رومزه و شاید در نگاه اول کوچک اما درباره انسان و مخصوص آدمی که فکر و روح او را مشغول خود میکنند، گاهی باعث حسرتش میشوند و گاهی هم یک حس خفته را در او بیدار میکنند. موضوعاتی که باعث میشوند چند لحظهای هرچند کوتاه، درباره خودمان و وجودمان فکر کنیم.
بی هیچ ترس و دغدغهای. پیمان هوشمندزاده در این تکنگاریهای تلنگر زننده، عریان کننده و حیرتانگیزش جوری از اتفاقات روزمره زندگی انسانها حرف میزند که انگار هرکدام یک کشف جدیدند. یک یافته تازه در زندگی که بینشی عمیق و ناگهانی به انسان میدهند. هوشمندزاده (۱۳۴۸-)، عکاس و نویسنده معاصر، تاکنون چند کتاب از جمله «شاخ»، «ها کردن»، «حذف به قرینه مستی»، «وقت گل نی» و «دو تا نقطه» را منتشر کرده است.
دیدگاهی دارید؟