جان بنویل، در این رمان درخشان که در مورد عشق، فقدان و قدرت غیرقابل پیش بینی حافظه است، شخصیت اصلی داستانش یعنی مکس موردن را به ما معرفی می کند؛ مرد ایرلندی میان سالی که به شهر ساحلی دوران تعطیلات تابستانی کودکی اش بازگشته است تا با غم از دست دادن همسرش کنار آید.

این سفر همچنین، بازگشت به مکانی است که او برای اولین بار خانواده ی گریس را ملاقات کرد؛ افرادی که با آن ها برای اولین بار، بی مقدمگی عشق و مرگ را تجربه کرده بود. موضوعی که مکس درباره ی گذشته و اثرات محو نشدنی اش بر خود متوجه می شود، در مرکز توجه این رمان مرثیه وار و درخشان قرار دارد. رمان دریا جزء بهترین آثار نویسنده ی چیره دست خود است.

برنده جایزه بوکر ۲۰۰۵