توضیحات

حس یک پایان

کتاب حس یک پایان نوشتۀ جولیان بارنز و برنده جایزه بوکر سال ۲۰۱۱ است. در این کتاب تأثیرگذار، بارنز یک خاطره‌ی خاص را در زندگی پر فراز و نشیب تونی پی می‌گیرد و این خاطره‌ای است که ردپاهای ناگواری از خود به جا گذاشته که قابل چشم پوشی نیستند.

ممکن است شما هم چنین تجربه‌ای داشته باشید که با گذر زمان، بخشی از خاطرات گذشته‌تان، به جای اینکه کم‌ رنگ‌تر شوند، پر رنگ‌تر و زنده‌تر می‌شوند. اگر چنین حسی را تجربه کرده باشید، با روایت جولین بارنز در کتاب حس یک پایان بیگانه نیستید.

زمان شروع داستان دهه شصت میلادی و زمان روایت چهل سال پس از آن، در حول و حوش پایان قرن بیستم است. تونی وبستر، داستان را با خاطراتی پراکنده از گذشته‌هایی دور و پرسش‌هایی درباره زمان و حافظه شروع می‌کند. بخش دوم و آخر رمان روایت اکنون راوی است پس از چهل سال از وضع حال خود خاطرات به طور انتزاعی نقش مهمی در اینکه یک شخصیت در حال حاضر چگونه است و اینکه چگونه می‌توانست باشد ایفا می‌کنند و همچنین خاطرات اولیه به مراتب ارزشمندتر هستند، آن‌ها می‌توانند تا بزرگسالی در ذهن افراد باقی بمانند و اثرات مختلفی بر زندگی فرد داشته باشند.

شاید بتوان گفت داستان کتاب حس یک پایان (The Sense of an Ending)، یک فیلم مهیج بر روی کاغذ است. بارنز قصد دارد در این اثر به شیوه‌ای مازوخیستی از خاطرات فقدان‌ها و فرصت‌های از دست‌ رفته بگوید…

جولیان بارنز (Julian Barnes) از تکنیک بازگشت به عقب در این رمان بهره می‌گیرد و در عین حال که ماجراهایی را از زندگی حال تعریف می‌کند به گذشته بازمی‌گردد و میان این رفت و آمدهای زمانی، موضوعات متفاوتی را بیان می‌کند که در بخش نخست مخاطب ممکن است متوجه موضوع داستان نشود.

اما در بخش دوم این کتاب، تمرکز بر زمان حال راوی است؛ فردی ۶۰ ساله که درباره خاطرات نوجوانی خود می‌گوید و فضای عصیان و آنارشیست بودن افراد را در دوره نوجوانی‌اش نشان می‌دهد. راوی داستان نوجوانی ساختار شکن بوده و به تدریج این روحیه وی از بین می‌رود و با واقعیت روبه‌رو می‌شود.