توضیحات
تورگنیف خوانی
داستان تورگنیف خوانی نخستین داستانی می باشد که از ویلیام ترور به فارسی برگردانده شده است و از قضا بهترین داستان نگارنده مشهور و پا به سن ایرلندی هم می باشد که به موجب آن نامزد جوایز ادبی بوکر هم شده است. شاید ویلیام ترور و نوشته های کمتر واسه ی خوانندگان فارسی زبان شناخته گشته باشد. نگارنده ای که واسه ی اثرها و نوشته هایش و رمانهای کوتاهش جوایزی بسیار گوناگون و مختلفی از جمله جایزه ی اوهنری را برده است. انتقاد کنندگان او و اثرهایش را ادامه دهنده ی مسیر و شیوه و روش جیمز جویس دیگر نگارنده ی ایرلندی می دانند. خود ترور هم اذعان داشته که در رمانهای کوتاه وی تحت تاثیرات اثرهای جیمز جویس بوده است. نگارنده های ویلیام ترور بیان کننده ی امکانات و موقعیت های رقت بار زندگی آدم ها و تیره بختی آن ها می باشد .
رمان «تورگنیف خوانی» اولین رمانی است که از «ویلیام ترور» به فارسی ترجمه شد و از قضا بهترین رمان نویسندۀ شهیر و پا به سن ایرلندی هم هست که به خاطر آن نامزد جایزۀ ادبی بوکر هم شد. در «تورگنیف خوانی» دو داستان همزمان و به طور موازی پیش می روند و در انتها به هم می رسند.
دختر جوانی پس از ازدواج، در خانوادهی همسر، خویش را غریب مییابد و برای فرار از ازدواجی محکوم به شکست، تظاهر به دیوانگی میکند. نویسنده در این رمان از شگردهایی چون بینامتنیت یا “متنِ پنهان”، سیلان ذهن و گفتار آزاد غیرمستقیم بهره میگیرد. حال و هوای داستانهای او اغلب آکنده از اندوه و افسردگی است و شخصیتها، عمدتا زنان، کودکان، افراد کهنسال، طبقهی متوسط، انسانهای تنها و کسانی هستند که ازدواج شکستخورده یا عشقهای نافرجام را تجربه کردهاند. این افراد در حاشیهی جامعه قرار دارند و با آنها نیز چون بیگانه رفتار میشود. درونمایهی اصلی و مکرر اغلب آثار او واکنش این شخصیتها در مقابل جامعه است.
دختر جوانی پس از ازدواج، در خانوادهی همسر، خویش را غریب مییابد و برای فرار از ازدواجی محکوم به شکست، تظاهر به دیوانگی میکند. نویسنده در این رمان از شگردهایی چون بینامتنیت یا “متنِ پنهان”، سیلان ذهن و گفتار آزاد غیرمستقیم بهره میگیرد. حال و هوای داستانهای او اغلب آکنده از اندوه و افسردگی است و شخصیتها، عمدتا زنان، کودکان، افراد کهنسال، طبقهی متوسط، انسانهای تنها و کسانی هستند که ازدواج شکستخورده یا عشقهای نافرجام را تجربه کردهاند. این افراد در حاشیهی جامعه قرار دارند و با آنها نیز چون بیگانه رفتار میشود. درونمایهی اصلی و مکرر اغلب آثار او واکنش این شخصیتها در مقابل جامعه است.
دیدگاهی دارید؟