توضیحات
ما
ما (روسی: Мы) رمانی پادآرمان‌شهری اثر یوگنی زامیاتین است که نگارش آن در سال ۱۹۲۱ تکمیل شده است. این رمان ابتدا در ۱۹۲۴ در نیویورک و با ترجمه گرگوری زیلبورگ به انگلیسی منتشر شد. ما در آینده اتفاق می‌افتد. D-۵۰۳، مهندس فضاپیماست و در جایی زندگی می‌کند که عمدتاً از شیشه ساخته شده تا پلیس مخفی بتواند آسان‌تر از مردم جاسوسی کرده و بر آن‌ها نظارت داشته باشد.
ساختمان محل زندگی افراد زندانی است به شکل سراسربینی که بر اساس طرح جرمی بنتام ساخته شده است. علاوه بر این، سیستم این دولت طوری از مدل فردریک وینسلو تیلور متاثر است که بالاترین میزان بهره‌وری تولیدی را به همراه داشته باشد. مردم در صفوف منظم و با لباس متحدالشکل حضور دارند. راهی برای اشاره به یک فرد جز شماره‌ای که به او اختصاص داده شده، وجود ندارد.
جامعه دقیقاً بر اساس منطق و استدلال، به عنوان محملی برای قوانین یا ساختار جامعه، حرکت می‌کند. بر این اساس، رفتار فردی هم بر اساس منطق و فرمول‌ها و معادلات ایجاد شده توسط دولت، تنظیم می‌شود. این کتاب مستقیماً بر نویسندگان و آثار زیر تاثیر گذاشته است:
- ۱۹۸۴ اثر جرج اورول
- سرود اثر آین رند
- دنیای قشنگ نو اثر آلدوس هاکسلی
- محرومان اثر اورسولا لو گویین
- پیانوی خودنواز اثر کرت وانه‌گت
ترجمه به فارسی
- ترجمه بهروز مشیری، بی‌جا، بی‌نا، ۱۳۵۲
- ترجمه انوشیروان دولتشاهی، تهران، نشر دیگر، ۱۳۷۹
“یوگنی زامیاتین “نویسنده برجسته روس ( ۱۸۸۴ ۱۹۳۷) رمان “ما “را در سال‌های پر التهاب بعد از انقلاب روسیه به رشته تحریر درآورد ;یعنی سال‌های شکل‌گیری نظام توتالیتر شوروی .این رمان به دلیل انتقاد از نظام بسته شوروی، در آن کشور اجازه چاپ نیافت، بلکه به چندین زبان در خارج از کشور به طبع رسید . زامیاتین در “ما “دنیایی را به تصویر می‌کشد که مردم در آن نه با نام که با شماره و حرف (حرف مصوت برای زنان و حرف صامت برای مردان) خوانده می‌شوند . آنان در شهری شیشه‌ای و غرق در نور، در خانه‌های مکعب شکل به هم چسبیده به سر می‌برند .
برنامه زندگی روزمره‌شان پیشاپیش تعیین شده است و در جدول ساعات، جزئی‌ترین کارها مشخص گردیده است .در این ناکجاآباد، میلیون‌ها نفر چون تنی واحد از خواب برمی‌خیزند .همسان غذا می‌خورند و هر لقمه را طبق تجویز جدول ساعات، پنجاه بار می‌جوند و فرو می‌دهند .در لحظه‌ای معین چون تنی واحد به سر کار می‌روند و باز می‌گردند، در برنانه راه‌پیمایی شرکت می‌جویند، برای آموزش در تالارهای اجتماعات حاضر می‌شوند و بالاخره می‌خوابند .
روابط جنسی بر مبنای ریاضیات و آزمایش‌های پزشکی تنظیم شده و “کوپنی “است .نگاهبانان از دیوارهای شیشه‌ای خانه‌ها، تمام حرکات و سکنات افراد را تحت نظر دارند تا مبادا با خودرایی از معیارهای جدول ساعات، عدول ورزند و سعادتشان به خطر افتد .بدین ترتیب، این رمان به گونه‌ای حیرت‌انگیز از اندیشه حاکم و آینده کشور نویسنده، خبر می‌دهد .اعتقادات زامیاتین به بهترین نحو از زبان قهرمان زن داستان بیان می‌شود” :انقلاب نهایی در کار نیست .انقلاب‌ها نامحدودند…نمی‌خواهم کسی به جای من بخواهد من می‌خواهم خودم بخواهم .”
دیدگاهی دارید؟