توضیحات

به من چه مربوطه

از متن کتاب:
کمال از دوستان دوران کودکی منه! ازم دعوت کرد برای دیدن کتابخانه اش به خانه آنها بروم. خانه کمال کوشک بزرگی در بهترین محلات شهر بود. گفتم:
– خونه قشنگی دارین
– مال خاله جان نصرت مه
کمال مرا به اتاق بزرگی که توی قفسه هاش مملو از کتاب بود، برد:
– چطوره چائی مونو همینجا بخوریم؟
– عالیه
کمال رفت چایی بیاره و من مشغول تماشای کتابها شدم. در این موقع صدای دورگه و لرزانی از بالای پله ها به گوش رسید:
“گروها… ااا…ن… قدم…رو…یک…دو…یک…دو”
یکه ای خوردم و لحظه ای گوش به زنگ ماندم تا از ته و توی قضیه سر در بیاورم…