توضیحات
الاربعون حدیثا (از: محمد بن ابیبکر مفتی واعظ، امامزاده بخاری)
شماره بازیابی: ۱۰۵۴ط
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ۱۰-۴۵۹۷
زبان اثر: عربی
عنوان و نام پدیدآور: الاربعون حدیثا [ نسخه خطی]/ از: محمد بن ابیبکر مفتی واعظ، امامزاده بخاری
محل کتابت: مکان کتابت: مدرسه دیصان بک بلده قرمان
کاتب: : کاتب: موسی بن حاجی عبدالعزیز افندی بن ابراهیم
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: چهارشنبه غره صفر ۱۱۲۱ق.
قطع: ؛۱۴*۱۹سم. ۳۵گ (بدون احتساب برگهای الحاقی). ۲۱س.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: ۱بسمله الحمدلله… و العاقبه للمتقین و لا عدوان الا علی الظالمین… اما بعد فان العبد المذنب بن ابیبکر… بعد طول شروعه فی بحر الذنوب و المعاصی… انه وجد فی حدیث خیر الانسان… من جمع اربعین حدیثا فهو فی العفو… فجمع العبد اربعین حدیثا بالاسانید المتصله الی النبی المختار و المشایخ و الائمه الکبار… و زاد العبد فیه ما یلیق به الواعظ من الحکایه… .
۲… قالوا کیف یحفظون دینهم قال کالمجمر فی الیدان وضعه طفیء و ان امسکه احرق، تمت الحدیث الاربعین بعون الله الملک المعین.
تزئینات جلد:تیماج مشکی یک لایه.
نوع کاغذ:فرنگی کهنه.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۲۴، صفحه ۱۲۰٫
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور: با وجود شیاع نسخه این کتاب و ارائه نسخههایی از آن در فهارس کتابخانههایی چون دارالکتب، مرعشی و اوقاف موصل، هیچ یک از فهارس دیده شده اطلاعی از احوال مولف به دست ندادهاند. ولی با توجه به نقل مکرر از روضه العلماء علاءالدین حسین زند ویستی بخاری (د: ۴۰۰ق) که از علماء بخارا بوده و اینکه از دیباچه، شغل واعظی نویسنده استنباط میشود میتوان به حدس غالب گفت که این محمد بن ابیبکر همان محمد بن ابیبکر مفتی واعظ معروف به امامزاده بخاری (ت: ۴۹۱ق و د: ۵۷۳ق) است که در نقل مطالب از کتاب همشهریاش علاءالدین بخاری استفاده زیاد برده باشد.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر: نوع خط:نسخ ترکی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود: ۱چند برگ اضافی آغاز نسخه (ص ۱ و ۲ و ۳) شامل یادداشتهای متفرقه به عربی و فارسی و ترکی از جمله غزلی از حافظ است.
یادداشت عملیات: در اوراق آغاز نسخه علائم رطوبت و آب گرفتگی دیده میشود.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر: نک: فهرست المخطوطات دارالکتب، ۱/ ۳۰؛ فهرست مخطوطات موصل، ۷/ ۲۸۰؛ مرعشی، ۳/ ۱۱۴٫
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده: مجموعه چهل حدیث اخلاقی است از حضرت ختمی مرتبت که گردآورنده در پایان هر حدیث حکایت یا حکایاتی را به تناسب برای استفاده وعاظ نقل کرده است.
موضوع (اسم عام یا عبارت اسمی عام): حدیث
دیدگاهی دارید؟