توضیحات
آن طلوع درخشان را غروبی دیرپای درپی بو که شامی بی ستاره را خبر می داد. از نیما تا اخوان، از اخوان تا شاملو، و جویبارهای کوچک و بزرگی که از این سرچشمه های سرشار اما گونه گون سیراب و در خم هر سنگ به شهر سنگستان فرو می شدند…
و جریانات تو گویی که از حرکت باز می ایستاد. این همه نگرشی است که در شعر احساس می شود و در هنرهای دیگر نیز…
دیدگاهی دارید؟