توضیحات

فضل الله عمید لویکی شاعر قرن ۷ در زمان ناصر الدین بن محمود غزنوی می زیست و گویی مستوفی جمیع ممالک بوده است. از احوال او چیز زیادی به دست ما نرسیده است.

با وجود اینکه احتمالا خود او در زمان حیات، آثارش را تدوین کرده بوده ولی این اشعار در دوره بعد از بین رفته است و جز ابیات پراکنده در تذکره ها، فرهنگ ها و تاریخ ها چیزی باقی نمانده است.

از ابیات به جا مانده می توان فهمید که از اشعار او برای توضیح معنی لغات استفاده می شده است.

دکتر نذیر احمد این دیوان را از نسخه خلاصه دیوان عمید که از کتابخانه شخصی برای کتابخانه علیگر خریداری شده تصحیح کرده که شامل غزلیات، رباعی،‌ ترجیعات و منظومه های کوتاه است. وی در این ابیات ۱۲ سلطان را مدح گفته است.