توضیحات

مجموعه ای است شامل اشعار میرزا مهدی خان نثار که از گویندگان و منشیان دوره ی قاجاریه بوده است. نثار در شهرستان سراب آذربایجان متولد شده است.

از اشعار او حدود دو هزار بیت برجای مانده است. اشعار او گاه در اوج هستند و گاه نزول می کنند این نکته به خصوص در قصاید او به چشم می خورد. از ویژگی های غزلیات او مختوم شدن این قالب از اشعارش به مدح است.

در یک نگاه کلی دیوان او شامل: مدح بزرگان دین و ائمه اطهار(ع)، مراثی، مدح و ستایشگریِ اهل دربار و اشعاری با مضمون عارفانه و عاشقانه می باشد. این دیوان به کوشش احمد کرمی در سال ۱۳۶۳ توسط انتشارات ما در تهران منتشر شده است