توضیحات

نظام‌الدین محمود قمراصفهانی متولد اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری بوده و با استناد به اینکه در دیوان شعری‌اش اتابک سعد بن زنگی را مدح کرده بود، برمی‌آید که وی مدتی از زندگی اتابک را درک کرده است. وی از سخنوران توانا و گمنام زبان فارسی است که در شعر غالباً «نظام» و گاهی «محمود» تخلص می‌کرده است.

قَمری اصفهانی در روزگار اتابکان فارس می‌زیسته و بعضی از آنان را ستوده است. آثار وی بر شیوه سبک خراسانی استوار است و دیوان فعلی‌اش بالغ بر دو هزار بیت دارد و ارادت قلبی او به ساحت مقدس اهل بیت عصمت در آثارش موج می‌زند.