توضیحات

در عصر جدید موقعیت تشیع در ایران نسبت به دیگر مناطق شیعی خاورمیانه استثناست، دلیل آن این است که در قرن شانزدهم م. سلسله‌ای از صوفیان ترک آسیای میانه قدرت را در امپراتوری وسیع ایران آن زمان تصاحب کردند.

با نگرش به گسترش مذهب شیعه در ایران و توزیع جغرافیایی، مشخص می‌گردد که این توزیع نامتعادل در کشور از یک سو و تنوع قومی و انسانی از سوی دیگر زمینه و بستر ژئوپلتیک مناسبی را در راستای پخش تئوری‌های گوناگون به منظور ایجاد بحران در این مناطق فراهم ساخته است. اما تشیع این امکان را می‌دهد تا با شناخت حقیقی آن و با انتظار جمعی برای اعاده حقیقت قرآنی و عمل به مذهبی که درباره امور سیاسی دارای برنامه است، به حل این بحران‌ها امیدوار بود.

نگارنده در کتاب حاضر، با نگاهی کلی به ادبیات ژئوپلتیک، ویژگی‌های ژئوپلتیک اسلام و غرب و تاثیر هریک بر دیگری را بررسی کرده است. آنگاه با مطرح ساختن ژئوپلتیک شیعه، سیر تحول ژئوپلتیک تشیع را در ایران ارزیابی و سپس با تشریح ژئوپلتیک مرزی به ریشه‌یابی علل ناامنی بین مرزهای افغانستان و ایران پرداخته است.”