توضیحات

هر باب از این کتاب نگارین که بر کنی
همچون بهشت گویی از آن باب خوشتر است

سعدی علیه الرحمه در گلستان آموزگار خردمندی است که جوینگان فضیلت را گاه با نقل افسانه و داستان به شیوه مقامه نویسان و گاه با حجت و برهان با استناد به تاریخ ، به شناخت نیک و بد توان می بخشد. کلام بکرش هم فلسفی است و هم عرفانی . هم به معیار دین درست و هم به آیین اخلاق پسندیده.
وی فرزانه ای روانشناس است که « داروی تلخ نصیحت را به شهد ظرافت آمیخته » تا نازک طبعان جهان از گفتارش ملول نشوند.
این است که دانایان، سخن سعدی را زبده حکمت و خلاصه معرفت و گلستانش را چون بوستان و بوستانش را چون گلستان ، جان پرور می شمارند.

از سعدی مشهور سخن شعر روان جوی
کو کعبه فضل است و دلش چشمه زمزم