توضیحات
کتابی که در دست دارید، فرهنگ گونه ای است از اصطلاحات شیوه های ادبی، مضامین و موضوعات ادب فارسی از طلوع زبان فارسی دری/نو تا امروز. این اصطلاحات و موضوعات را می توان در سه گروه دسته بندی کرد:
۱٫ آنهایی که در میان فارسی گویان پیدا شدند و رواج گرفتند، مانند اصطلاحاتی که در کتابهایی چون ترجمان البلاغه رادویانی، المعجم فی معابیر اشعار العجم و…
۲٫ آنهایی که زبانهای دیگر، به ویژه زبان عربی و زبانهای اروپایی به این زبان درآمدند مانند توقیع، مقامه و..
۳٫ آنهایی که مصادیقشان در زبان فارسی بسیار است، اما تا روزگار اخیر ناپیدا و بی نام بودند یا پژوهشی گسترده و ژرف درباره آنها نشده بود، مانند تداعی معانی، تراژدی، قاعده افزایی و…
دیدگاهی دارید؟