توضیحات

قوم ازیادرفته: کاوشی درباره قوم صائبین مندائی

در جلگه دشت میشان که در مرز انشان با عیلام یا سومر قدیم همواره آب‌های رود کرخه را دربر می‌گرفته است، از اواخر دوره اشکانیان به این طرف دسته‌ای از قدیمی‌ترین هموطنان ما سکونت دائمی داشته‌اند که خود را مندائی یا صُبّی وصابی می‌گویند.

در حقیقت مندائی نام محلی و صابی اسم دینی اینان است که در زبان عربی به مغتسله ترجمه شده بود؛ یعنی کسانی که با امر پاکیزگی تن و جامه و شستشوی در آب رودخانه دلبستگی کامل داشته‌اند. اینان بعد از یهودیان کهن‌ترین مهاجران غیرآریایی از سرزمین فلسطین به سوی ایران بوده‌اند.

هدف از تألیف این کتاب آشناکردن مخاطبین با فرهنگ، رسوم و تاریخ کهن مندائی است و برای این کار مطالب و مدارک مستندی به زبان مندائی گردآوری شده است.