توضیحات
از متن کتاب:
در راستای تحقق اصول ۲۱ و ۲۹ قانون اساسی ماده واحده لایحه قانونی راجع به تشکیل سازمان بهزیستی کشور مصوب ۱۳۵۹ و اصلاحی سال ۱۳۷۵ و در اجرای بند ۴ ماده ۲۶ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب ۰۸۰/۱۱/۲۷ مجلس شورای اسلامی وظیفه ساماندهی کودکان خیابانی را به سازمان بهزیستی کشور محول نموده است.
بررسی عملکرد برنامه ساماندهی کودکان خیابانی از ابتدای اجرای آن در سازمان و مطالعه وضعیت کودکان خیابانی پذیرش شده در مراکز نشان دهنده این واقعیت است که درصد بالایی حدود ۸۰ درصد از این افراد را کودکانی تشکیل می دهند که علی رغم وجود سرپرست و خانواده متاسفانه به دلیل فقر شدید اقتصادی و فرهنگی و صرفاً جهت کسب درآمد در خیابان حضور یافته اند.
لذا نگهداری آنها در مراکز نه تنها به دلیل وجود سرپرست قانونی مقدور نیست، بلکه معمولاً خود کودک نیز به این امر تمایل نداشته و خواستار بازگشت نزد خانواده خود می باشد. از طرفی پذیرش و ترخیص چندین باره کودکان در مراکز شبانه روزی کودکان خیابانی فعلی منجر به ایجاد چرخه های ناقص حمایت و هدر رفت منابع و امکانات سازمان شده است.
یکی از مهمترین رویکردهای مورد تایید جهت بازتوانی کودکان خیابانی رویکردهای خانواده محور و مبتنی بر حمایت و توانمندسازی خانواده و تاکید بر تحصیل و آموزش کودک به منظور ایجاد فرصتهای برابر و امکان بازگشت به زندگی سالم و بالنده در آینده است…
دیدگاهی دارید؟