توضیحات

از روی نسخه قدیمی مورخ بسنه ۹۲۱ هجری
فخرالدین محمود بن امیر یمین الدین طغرایی مستوفی شاعر قرن هشتم هجریست. پدرش از بزرگان بوده و اشعار و آثارش دلیل این مدعاست.

اولین نسخه دیوانش به گفته خود وی در جنگی که میان سلطان معزالدین حسین کرت و امیر وجیه الدین مسعود سربداری رخ داده، به دست سپاه سلطان از بین رفته و بار دیگر به سرودن اشعار پرداخته است. وی با مضامین بکر و بدیع در همه قوالب مهارت داشته و رباعیات و قطعاتش بیش از همه معروف است. او علاوه بر اطلاع از علوم متداول زمان، در علم سیاق و استیفا همچون پدرش شهرت داشته است.

وی دارای خلق و خوی پسندیده بوده و ثلث مضامین دیوانش به نصحیت و اندرز آکنده است. حسینعلی باستانی راد در سال ۱۳۴۴ این دیوان را برای اولین بار از روی پنج نسخه تصحیح کرده است. در مقدمه کتاب، نامه نجم الدین علی مؤید آخرین پادشاه سربدار به شمس الدین محمد مکی (شهید اوّل) صاحب لمعه دمشقیه آمده است.